zbawiciel

[Emilia Szumiło]

w blasku księżycowych świec spowitych
wonią świątecznego stołu tuż przy
igłach sosny świerku stał pod
gwiazdą żłóbek z nowo narodzonym

w siankowej kołysce wśród gości czcicieli
darów serca miru uniżenia wespół
wśród spojrzeń zwierzyny głosu słyszanego
przyszedł zbawca i człowiek najwyższy

a kiedy pieśni nuty spłynęły ze łzami
otworzył oczęta wybrany zbawiciel
by patrzeć na nas głosem doskonałym
wybaczyć nam grzechy

świętym swoim życiem

[Bartek Bartek]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

...

...W grudniowe noce, w zimowe noce
Dzieciątko Boże z zimna dygoce.
Idzie przez pola pokryte szronem,
wiatr Mu wydzwania piosnki znajome.

Hej kolęda, kolęda, hej kolędy to czas.
Kto ogrzeje rączęta, kto schronienie Mu da?

A dookoła okna się srebrzą
Przy sutych stołach piją i jedzą
I Dobrą Nowinę świętują wszędzie
O tej Dziecinie, o tej kolędzie.

I tyle tych okien i domów tyle,
Może Go schronią choćby na chwilę,
I może przygarną do serca ludzie,
Może nakarmią nim dalej pójdzie.

A świeczki się jarzą na świerkach zielonych
I złote gwiazdy wieńczą korony,
I zewsząd płynie kolęda święta,
Lecz o Nim, o Nim, nikt nie pamięta.

Pozdrawiam
Kolędownik

[Zyrafka B.]

Takie.... świąteczne;)