Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

majestatycznie przeszłam
na czerwonym świetle
w nowych obcasach
z refleksją na ramieniu

pocałunki
ssanie piersi
ciepło skóry
wszystko zbyt dosłowne żeby...

lubie dosłowność

zaparzam kawę
zarywam noc
kocham
(jakbym chciała się przekonać że potrafię)
nie mówisz że robię to dobrze

nadal parzę kawę
zarywam noce
kocham
zbyt dosłownie

Opublikowano

majestatycznie przeszłam
na czerwonym świetle
w nowych obcasach
z refleksją na ramieniu

pocałunki
ssanie piersi
ciepło skóry
wszystko zbyt dosłowne żeby...

lubię dosłowność

zaparzam kawę
zarywam noc
kocham
(jakbym chciała się przekonać że potrafię)
nie mówisz że robię to dobrze

nadal parzę kawę
zarywam noce
kocham
zbyt dosłownie
------------------
a jakby tak spróbować?
wiersz całkiem całkiem, prosto opowiedziany ale z klimatem, a i ta dosłowność ma swój urok w tym wypadku.

Pozdrawiam
Tomek

Opublikowano

prosty, nieskomplikowany, poprawny, dobrze czytający się wiersz bez udziwnień, tylko wywal ten trzykropek, a będzie gut ;)

pozdrawiam cieplutko, dziękując jednocześnie za komentarz u mnie i "ulubienie" mojego gniota :)

całuski :*

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Na marnej jakości zdjęciach wszyscy wciąż jesteśmy żywi a drzewa są soczyście zielone, mimo czerni i bieli.   Przechadzam się pomiędzy zgiętymi starością masztami latarń, szczerzą swoją bezzębność, bezskutecznie próbując rozproszyć ciemności.   Dotykam ziemi, właściwie jest prochem, przesypuje się przez palce nie pozostawiając śladu na spragnionych wilgoci dłoniach.   Księżyc rozpada się na fragmenty, może poraz ostatni, koty zerkają z flegmatyczną dezaprobatą.   Mój chwiejny krok wytycza trasę do w pocie czoła wypracowanej samotności łóżka.   Na marnej jakości zdjęciach na śmierć zapomnieliśmy uwiecznić najwarzniejszych spojrzeń, słów i gestów.   Dlatego nawet koty milczą, nic nie zakłóca przeklętej ciszy, prawdopodobnie ostatecznej.  
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witam - dokładnie tak jak w komentarzu - serdecznie dziękuje za przeczytanie -                                                                                        Pzdr.uśmiechem.
    • @Alicja_Wysocka Może i tak, a może życie to sen?
    • Płyń we mnie rzeko czarodziejskiego napoju Brangien   Kości moje wypełniają się woskiem i winem   Coś wiem Coś widzę Coś pamiętam   W głębi kwiatu orzecha wodnego wschodzi słońce    
    • Witaj, Janie. Z wiersza wynika, że jakaś Narcyzka Cię usidliła i wciągnęła w świat swoich iluzji. Teraz może być jednak tylko lepiej. Dług zawsze można spłacić, a świat wcale nie jest szorstki i bezlitosny. Dokonywanie wyborów, choć wymaga odwagi, jest świadectwem jednego z największych darów od losu - wolności. Jeżeli się jej boisz, to wcześniej czy później ktoś to wykorzysta i Cię zniewoli, wyczuwając, że tak jest dla Ciebie wygodniej. (Oczywiście mówię do peela, jakby co...) miłego :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...