Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

dementujesz. w głowie scenariusz dyktuj i scalaj
błękitne wiązki sznuruj kawałki - nie bełkocz. morze
rozprute na wierzchu plamki ciśnienie głównego nurtu
- jaki cel? pancerz? nie da się ukryć -

grzęzną łuski. wstrzelony w beton
nakłuwam dryfujące fale. nie! to się tak nie skończy.
a jednak napięta linka zwoju rozhuśtana fraza

którą przeciekasz przez ciężki oddech
wody - niech się przetka mariańskim rowkiem

w bezpieczną strefę metafor. potem się zmiesza:
leniwe światło i spętlona ślina.

Opublikowano

Wiersz podoba się, taki zapis tworzenia jak dobrze czytam.
Trudno mi coś więcej powiedzieć, można pochwalić oryginalność języka i metafor.
Uczepię się tylko zapisu drugiej strofy, ja bym ją tak widział:

grzęzną łuski. wstrzelony w beton
nakłuwam dryfujące fale. nie!
to się tak nie skończy. a jednak
napięta linka zwoju rozhuśtana fraza


chyba ładniej jeżeli chodzi o zapis, wtedy masz dwie czwórki i dwie dwójki i jest ok moim zdaniem, bo ten jeden wers odstaje. Ale pewnie miałeś jakieś powody, żeby tak zapisać;)

Pozdrawiam
Tomek

Opublikowano

Dobre wierszowanie.
Ta bezpieczna strefa metafor kryje jednakże wiry - weźmy np. metafore wg Peipera a wg Przybosia i stanie się między mlotem a kowadłem.
A co jeszcze z plotek - można pisac o życiu, ale niech to życie będzie róźne :)
Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Ktoś zauważy plamę, a ktoś nie powie, że ją widzi. W życiu jest dyskrecja.
    • Oj zazdroszczę tej miłości:)
    • @M jak Malkontent Każde pokolenie ma swoje bolączki i swoje ciemne strony, ale jednak myślę, że jest coś w stwierdzeniu że generacja urodzonych w latach '70 (obecni 45-55 latkowie) była i pozostaje na mocno straconej pozycji. To pokolenie, które wciąż na coś nie zdążyło, pokolenie ludzi spóźnionych na wszystko, którym rozmaite szanse i wyzwania uciekły sprzed nosa, które wiecznie goni rozpędzony świat.
    • @infeliaBrawo! To wyborny wiersz, w którym jest wszystko, co trzeba - prawdziwe życie, humor, nawet odrobinę przechylający się w stronę groteski, ale też subtelna, dyskretna liryka, zmyślnie ukryta w detalach (cycata baba, wata cukrowa, uczeń grający rolę drzewa). Radosna, sztubacka niewinność przeplata się tu jednak z pewnego rodzaju gorzką refleksją, która ukazuje bardzo asymetryczny konflikt między tym, co przecież naturalne, żywe, wesołe, intuicyjne - a ciasną klatką bezdusznej instytucji. Za puentę o czerwonym pasku postawiłabym siódemkę z plusem ;) Dlatego, bo wreszcie przywraca właściwy porządek świata.
    • Przegranym pokoleniem nas nazywają, ci co z okna czołgi oglądali. A ci co z okna kuriera wyglądają, za najbardziej nieszczęśliwych ludzi. Pół dnia rozkmin z bandą na drabinkach, drugie pół biegając za piłką. Od kwietnia do października mój rower do piwnicy nawet nie zaglądał, robiąc pięć razy równik po osiedlu oraz pobliskim lesie. Na ścianach pokoju pop, w ręce nieudolnie „Nie płacz Ewka”, a w radio Gollob, walczący o marzenia z dzieciństwa za cenę resztek zdrowia. Pamiętam nerwy pierwszej rozmowy i zawód na jej twarzy, gdy popłynęły pierwsze słowa. Tak samo jak stres przed egzaminem w dorosłość i radość po jego zdaniu. Potem na dobre przepadliśmy we mgle prozy życia, ale ci przed nami i za nami już nie? Bloki wypełnili przegrani, oszukani i rozczarowani, ale czy tylko czterdziestolatkowie? Czy wy nie żyjecie już tylko wspomnieniami? A wy niekończącą się frustracją z niemocy? Czy to jest lepsze od żalu? Żalu do was, że spieprzyliście nam życie. I do was, że nas ciągle doicie. My, pokolenie skrzywdzonych? Czy my, pokolenia skrzywdzonych? W kraju, gdzie ciągle za mleko płaci się krowami, trudno nie zostać pokoleniem straceńców.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...