Oko w ciemność wpatrzone

[maldenholm]

W mroku dębem zarośniętym
biegnie koń, przebiega nurt,
dmący chłodem wiatr przecina.
Goni cień w jeziorze swój.

Czasem w dół skieruję oczy,
spoglądając w lustro wody.
Widząc swe odbicie w kroplach,
wzrok odwracam, przestraszony.

Gdzieś tam w dali, gdzieś przede mną
dumny jeździec śmiga cwałem,
niezrównany w swej szybkości,
choć z mą twarzą, z moim ciałem.

A ja patrzę ciągle w pustkę,
mknąc galopem przez ciemności,
zamiast swe niedoścignione
wciąż odbicie śledzić w kropli.

[asiula 17]

hmmm... podoba mi się.. nie jest jakąś pustą rymowanką.. masz już fankę =) pozdro

[Polonia Abaddon]

Mi też się podoba, ma taki fajny, gotycki nastrój. No i fajne rymy, przez to dobrze się czyta. Bądźmy w końcu szczerzy - zawsze przyjemniej się czyta wiersze rymowane, tyle że one przysparzają znacznie więcej trudności przy pisaniu, jeśli chce się uniknąć rymów częstochowskich i kiczowatości, a Tobie się to udało.