Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Gdy będę już staruszką
najstarszą ze staruszek,
stanę się dobrą wróżką,
będę czarować dusze.

Tym duszom co zgubiły
gdzieś sens swego istnienia,
dam trochę więcej siły,
rozjaśnię ich wspomnienia.

Duszom, w których zwątpienie
i żal do wszystkich ludzi,
dam ciepłej wiosny tchnienie,
by ze snu je obudzić.

Dusze ludzi w rozpaczy,
otulę ciepłem matek,
by wiedziały co znaczy
czułości mieć dostatek.

Duszyczki dzieci małych
zamienię w fiołki leśne,
by smacznie sobie spały,
czując ten zapach we śnie.

I zaczaruję ciebie,
byś mógł mnie zapamiętać.
Te wszystkie dobre chwile
i wszystkie dobre święta.

Z tym jednym cię zaklęciem
zostawię, po czym ruszę
w drogę długą, by zostać
najstarszą ze staruszek.

Opublikowano

mi się podoba - u Ciebie zawsze tak trochę czarodziejsko
zgodze sie z pathe że trochę w tej strofce kuleje - z "czując ich zapach we śnie" wyciełabym
" ich" ale w takim układzie trochę sie konstrukcja chwieje. więc przyznam że nie mam pomysłu

dodam jeszcze że za każdym razem jak czytam fragment

"Tym duszom co zgubiły
gdzieś sens swego istnienia,
dam trochę więcej siły,
rozjaśnię im wspomnienia."
to zamiast "im wspomnienia" wychodzi mi "ich wspomnienia" , więc może podmianka ?

serdecznie pozdrawiam
v.

Opublikowano

pathe
Dlaczego kuleje?
Szczerze mówiąc bardzo do wiersza się przywiązałam i to mi nie pozwala obiektywnie patrzeć. Jesteś pierwszą osobą, której ten fragment się nie podoba i dzięki za zwrócenie uwagi, bo nie wykluczam, że masz rację. Tylko powiedz dlaczego.

Veronique Sijka
mówisz o tym, że "ich" nie pasuje. Może to o to chodzi? Zamienię w takim razie na "ten zapach" i wtedy bądzie lepiej, bo słówko "ten" nie może się już odnosić do dzieci.
Zamiana "im" na "ich" chyba nie ma dużego znaczenia, ale też zmienię aby Ci sprawić przyjemność.
:)))
Panie Adamie
Rozumiem, że komentarz trochę przekorny, ale bardzo miły
Dziękuję za plusiki :)

Opublikowano

i czytam wiersze wiersze
ni drugie ni te pierwsze
i jakś mnie to trudzi
że człowiek rymem nudzi

nie moja bajka, może nie w tym okresie życia, może jeszcze przyjdzie taki dzień że takiemu wierszykowi powiem tak
na dzień dzisiejszy mówię zdecydowane NIE

pozdrawiam

Opublikowano

Otóż to, liryka powinna miec swój poziom - pani Joanno - własnie tocze boje o te nieszczęsne "dusze" wyżej (oficjalnie oczywiście, bo tam tandeta straszna) - ale w wersji atora, który pisac potrafi - te "dusze" przyjmuje.
Pozdrawiam.

Opublikowano

Z tym jednym cię zaklęciem
zostawię, po czym ruszę
w drogę długą, by zostać
najstarszą ze staruszek.

Ostatnio edytowany przez Joanna Soroka

tylko proszę pamiętać, że to Ja mam zostać najstarszym staruszkiem...
bardzo sympatycznie w Twoim wierszu, dziś optymizm to jak heroizm, i należy go krzewić na każdym podwórku; świetny wiersz - chce się żyyyyyyyyyyyyyyć! zatem życzę 154 lata! :)));

Opublikowano

Marlett
Bajki bardzo lubię pisać. To taka bajka dla dorosłych. Jest w niej osoba, której już nie ma, ale ja całe życie próbuje być taka jak ona. Z różnym skutkiem niestety, jak to w życiu, ale staram się :)
Dzięki wielkie

M. Krzywak
Czarować lubię, oj lubię :))) A anioły, przeróżne dusze, motyle, jelenie uwielbiam. Nie jest to najrozsądniejsze podejście do tematów poetyckich w XXI wieku, ale jedni szokują nowoczesnością, to ja mogę jeleniem.
To biedne zwierzę, takie piękne, nie wie nawet, że się stało synonimem kiczu. A wiersz o jeleniu też napisałam. Wkleję następnym razem :)))
Bardzo dziekuję.

Jacku Sojanie
Witaj w klubie. Nic nie stoi na przeszkodzie abyś został najstarszym staruszkiem :)))
Optymiści podobno żyją dłużej. Czego wszystkim życzę :)))
Pozdrawiam i dziekuję serdecznie.

Opublikowano

M. krzywaku, Marlett

Ja mogę ten jeleniowy wiersz wkleić, nie ma sprawy. Niech będzie, że na Mikołajki.
Tylko gdzie? Bo jak spróbuję to mi wyskoczy komunikat, żebym przysłała wiersz za tydzień :)))

Jeśli chodzi o Jacka, który staruszkiem chce zostać, to nie widzę przeszkód.
Wszystko jest kwestią czasu :))))

Ewa Rajska
Dzięki
Pozdrawiam czarodziejsko :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



muszę jedną rzecz potwierdzić, ale drugą zanegować;
1 - przy jeleniu - a widziałem takiego dzikiego osobnika w Bieszczadach z odległości pół metra (!), bo o mało nie wszedłem leżącemu w jałowcach na grzbiet chodząc za grzybami - to my jesteśmy kiczowaci, wręcz jak z komiksu o człapakach z asfaltowej krainy...to imponujące stworzenie, jeleń!
2 - PRAWDA,zostanę młodzikiem przez najbliższe 50 lat, natomiast oświadczam z całą mocą, że z o s t a n ę najstarszym staruszkiem, a na swoje stulecie wynoszę 2 skrzynki wina na szczyt Diablaka percią Akademicką już zapraszając chętnych na degustację...tylko kto obok Joasi Soroki, ze znajomych jeszcze pozostanie...niemniej liczę na Ciebie - Michale! :)) J.S

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • ładnie   chłodne spojrzenia poranków pochmurne deszczowe dni a przecież nie raz się trafi że słońce kasztan da mi   na krzakach żółci się pigwa pod drzewem niejeden grzyb nad nami czerwień jarzębin wiatr z liśćmi rozpoczął gry ...
    • @Somalija stałaś tam, stojąc w słońcu. a wiatr rozwiewał ci włosy. to było wtedy, kiedy o wieczorze liliowe zapalały si,e obłoki, w którymś lipcowym dniu gorącego lata, w którejś znojnej godzinie podwieczornego skwaru...
    • @Nata_Kruk

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       A ja Ciebie i Twoje komentarze :)
    • głody ciebie tworzą omamy lśnienia podbite hormonami  puste przebiegi  złe noce alkoholicznej zorzy    poprzez łzy  widzę niewiele  dłońmi mogą sięgnąć jedynie  już wilgotniej małej  i rozlewać zimne orgazmy    noszę smutne ciało  przeniknięte tęsknotą  z pragnienia zatracam     siebie           
    • ...A potem wiła się z bólu...                     Prosiła by więcej już nie...     Krzyczała, błagała... Dwóch nogi   trzymało... Kolejny sposobił się...   Ksiądz modlił się w kościele za   wiarę i ojczyznę miłą...                            I jedyne co było słychać w parku,   to jak dzwony głośno biły...                  Policja gnała na sygnale by kraj oczyszczać z przemocy , a ja.      gapiąc się w okno, myślałem, jak    miło by było powłóczyć się wśród drzew nocą...                                                                                                                          Gdy wreszcie została sama.     ogarnęła się, jak to dziewczyna...      Stringi podniosła.., włosy.       poprawiła.., i powlokła się z.       zawstydzoną miną...                                                                                                         Wieczorami, gdy chłostam wódę,   przychodzi, częstuje się...                     I płacze.., naprawdę                       nieapetycznie.., i opowiada.., ze   szczegółami..,i pyta,czy wierzę jej. Jest wtedy taka dumna.., i taka nieszczęśliwa...                                         Ja kiwam głową ze zrozumieniem, z ubolewaniem.., polewam.., mrucząc - bywa...                                                                                                                A ksiądz wciąż modli się w.     kościele za wiarę i ojczyznę                   I policja wciąż gna na sygnale, by kraj oczyszczać z przemocy...        A ja, gapiąc się na nią, myślę - jak miło by było być z nią w parku nocą...
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...