Anatom miłości

[Justyna N.]

Znawca życia, anatom miłości,
projektant ciała mojego.
Pragnienie, marzenie, cała moja myśl.
-jabłko przyniosłeś?Drogi Parysie...
owoc niesmaczny - poskramiacz pokoju.
Uroda moja - kontrast z pięknością Heleny.
W pokrowcu życia chowam wszelkie dzikości -
miłość nie może ich znaleźć.
Ostatni guzik na mojej koszuli zapinam wysoko pod szyją,
szalem owijam długą żyrafę.
Na skrawek ciała niedoskonałego nie patrz,
przy balsamowaniu całość jego poznasz.
-czy się boję?Nie przerażona jestem tylko
znawco życia, anatomie miłości.

[Malgorzata Stypulkowska]

straszne, szczególnie to balsamowanie...

[Justyna N.]

Szkoda że wiersz wydaje się aż tak straszny.Chyba nie spodziewałam się, że można go tak odebrać.No ale przecież każdy może mieć swoje zdanie:)
Pozdrawiam