Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

on


pierwszy raz wbiegałaś po dwa stopnie i zaczęło się parę historyjek
jak na stronach, po których pośliniony palec krąży szukając zakończenia

w czterech kątach noc gotowa przepowiedzieć wszystkie sny
erotyczne, przyciskałaś do serca torebkę, rozpuszczał się śnieg,
pragnąłem zwyczajnie: bez snu, jedzenia, na zawsze

zostały listy, przeszłość niezupełnie szczęśliwa –
kilka pustych butelek (wiem, nie jestem oryginalny) i ten wiersz
dla ciebie


ona


przedostatni dzień grudnia - pierwszy raz zbiegłam po dwa stopnie, w gorączce,
zapowiadali śnieżycę; na sukience ciemniały płatki a mogłeś zatrzymać

strach, pociąg - na szybach szukałam znaków, wybrzuszona zasłona
odsłaniała puste miejsce, wilgotne powietrze kleiło usta,
obojętniały oczy, zwalniał puls
i znów się rozpędzał: to nie tak, nie tak, nie, tak

w twoich listach sein to istnieć i należeć do kogoś

Opublikowano

Brawo - po pierwsze za forme (taki wiersz ma swoją nazwę, ktorą od jakiegoś czasu mam na końcu języka, a nie moge sobie przypomniec - czyli - częśc w której występuje "on", a potem jest "ona" - może ktoś skojarzy...)
po drugie - za treśc... W te sny erotyczne nie wnikam :)
Pozdrawiam.

Opublikowano

wiersz ma formę specyficznego dialogu: on/ona - i był pisany w taki sposób
by oddać emocje kobiety jak i mężczyzny, stąd na pewno inny język i metaforyka
w każdej z cząstek. proponuję przeczytać bardzo piękny i mądry wiersz Świetlickiego pt. Korespondencja pośmiertna - http://www.nieszuflada.pl/_artykuly/swietlicki_wiersze.html
też rodzaj dialogu/dwugłosu ale innaczej. pozdrawiam

Opublikowano

generalnie pozytywnie. tytuł podoba się dopiero po przeczytaniu całości. a mimo wszystko nie może przestać mnie drażnić użycie wiersza w wierszu. nie jestem z tych, co mają na to gula, a jednak w tym utworze mogłoby go nie być. pozdrawiam.

Opublikowano

thx wszystkim za wgląd.
użycie wiersza w wierszu, he, rozumiem, ale jak już pisałem
to celowy zabieg który ma podkreślić to co ładnie napisał
Tomasz - różne sytuacje... itd. ;)
pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Amber Słyszałem część tej historii i miałem kasetę Fogga. I z tytułu samobójstw nie chciałem jej wrzucać na fb. Ale piosenka obiektywnie rzecz biorąc jest mega udana. Tam to wszystko gra :)) @Gosława Tak, to akurat fakt. Zarzuca się czasem, ale ziarno zostało zasiane, a konie dawno poszły po betonie. Jest dużo procesów bezpowrotnych... :))
    • Nie wiem, ile czasu spędziłam na czytaniu tego wiersza... na pewno bardzo dużo. Jest w nim taka ilość emocji, jaką rzadko można spotkać na tym portalu. Aż się wdzierają w człowieka czytającego. Trzeba je odganiać, żeby nie zabolały. Ale one i tak siedzą wszystkie wpatrzone, jakby pytały... "no i co z nami zrobisz?" Niesamowite.   Pozdrawiam :) Ps. Wypada tylko podziękować autorowi, za podzielenie się cząstką z wnętrza.
    • @Leszczym oj tam oj tam z niektórych rzeczy się nie wyrasta

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • znaleźć w lesie wyjątkowo duży, najlepiej omszały kamień. i ustawiać pod nim znicze. w imię pustki, na znak pamięci o Niedomyślonym Do Końca. niech absolutnie nie zrodzi się z tego kult, nie będzie jak w filmie Motór, fabuła małego szaleństwa – w żadnej mierze komediowa, pseudopomnik czy pseudogrób, wotywny, totemowy kamulec nie stanie się celem pielgrzymek wyznawców niedoreligii, która rozleje się po kraju, świecie. chodzi o głazisko przeładowane nieistniejącym znaczeniem, aż kipiące od udawanej mistyki, pełne tętnienia juchy w żyłach niezaproszonych gości, niewywołanych duchów. o wabienie spadających gwiazd, o zgrabione palcami z powietrza Nic i Nic, nadanie im spoistego kształtu. nie pomyśl, że chodzi mi o potrzebę religijności, ja, ateusz od piętnastego roku życia nagle poczułem tęsknotę do wysławiania mrzończadełek, czczenia ludzików z fal mózgowych. bardziej o wydrwienie tego. zanurzenie dłoni w bezsensach, odleglinach. uśmiechnij się widząc świeczuszki z dyskontu zapalane o północy w środku lasu. pomyśl, że zaraz coś wybiegnie z mroku i... nie, nie zaatakuje nas. przeciwnie – da się pożreć.  
    • @Leszczym  Moja Babcia słuchała To ostatnia niedziela Mieczysława Fogga, ta piosenka powstała na bazie Gloomy Sunday, śpiewała ja mała Norweżka, a oryginalnie piosenka została napisana przez dwóch Węgrów i była zakazaną, ze względu na to, że ludzie, słuchając jej popełniali samobójstwa, to tak na marginesie ku ścisłości. Wzmianka o babci sympatyczna.:)    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...