teraz tak daleko

[Ewa_Kos]

dla Dionizego


w drodze do domu spotykałeś ją wrośnietą
w przydrożny omszały kamień
bez zbędnych gestów - twarzą w twarz
pora zawsze ta sama - pora obiadu

pomyśl spokojnie taki szczęśliwy traf
jak fiołek z zieloną wiosną buzia niczym
słońce roześmiana gotowa na wszystko
w granicach czekania na cud

jesteś daleko od tych chwil i nie masz
pewności że wrócisz - przed tobą teraz
zamknięte drzwi, a okno w gęste kraty
dużo powietrza może dać za nic

[zak stanisława]

"jesteś daleko od tych chwil i nie masz
pewności że wrócisz - przed tobą teraz
zamknięte drzwi, a okno w gęste kraty
dużo powietrza może dać za nic"
bardzo ładne i zastanawiam się co to za DIonizy,czyżby ten od bachusa?
pozdrawiam ciepło ES

[macte poema]

Ciekawa dedykacja i sam wiersz niczego sobie - podoba mi się. Pozdrawiam

[Marlett]

Żal tych chwil i żal PLa.Może to były najpiękniejsze chwile w jego życiu.
Można westchnąć tylko.
Ładny pomysł i takież wykonanie.
PozdrawiaM.