Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

(tym razem bez T)


Rekomendowane odpowiedzi

Ciekawy sposób zawierania małżeństwa...

Jest w tym jakaś dwoistość rzeczywistości, ten sarkazm to jakby jednocześnie jej odkłamaniem, nie czuję jednak rozdźwięku, tak ją można też nazwać i opisać.

Takie odkłamanie w zakłamaniu.... jak zwykle gnostyczne, ale "patrzenie na życie bez złudzeń" w sumie jest gnozą, wobec tych, którzy widzą tylko zwykłą powierzchowność znaczeń..... ty próbujesz ją nazwać w tej wieloznaczności.

P.S. oprawę...

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

To jak szersza publicznośc odnosi sie do dzieła i twórcy - to, z mojego punktu widzenia, skomplikowany ciąg zdarzeń społecznych. Ponieważ nie za bardzo rozeznaję sie w społecznych niuansach - traktuję to jak grę losu. Ale jak nie spróbujesz, to się nie dowiesz. Jak masz jakąś możliwość, to czemu nie spróbować.

Ja tam przed trzydziestka odkryłem, że nie muszą mnie ludzie rozumieć, i jakoś dziwnie od tego czasu rozumieją coraz bardziej....

W każdym razie przyjemność jest najważniejsza, reszta to jedna wielka niewiadoma....

;o)

P.S. póki co to publikuję tylko specjalistyczne teksty techniczne, więc kryteria odbioru są tu o wiele jaśniejsze.....

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Lidia Maria Concertina Zwłaszcza ta sugestywna, pojemna, ale i smutna w wymowie kropka. Podziwiam... mało słów, a cały kolaborat tu ujęłaś. Pozdrawiam :)
    • @befana_di_campi Skamieniała cisza w świetle długowieczności drzewa oliwnego i jak się zdaje samotności, brzmi smutnie i przygnębiająco. Pozdrawiam :)
    • kiedyś nie miałam w sobie tej odwagi mówiłam wszem wobec jakie to żałosne   teraz mam i nie wiem co mnie powstrzymuje   skoro tak bardzo pragnę stać się pustką   nie mam już siły aby udowadniać kopać się z koniem przetrwać niemożliwe   ilekroć zacznę nie cieszy mnie postęp ilekroć zaniecham czuję się podle   wciąż żyję na lęku czas nie chce spowolnić   a kiedy przez chwilę poczuję się dobrze dręczą mnie flashbacki koszmary ustronne   Info ws. wiersza - ostatnio jestem bardzo zajęta i zapewne na ewentualne ślady  obecności odpowiem po dłuuuuuuuugim czasie. Nie martwcie się o mnie :) Po prostu potrzebuję spuścić ciśnienie publikując wiersz.    Deo
    • @Dobry, Zły i Brzydki ciekawy rytm, wiersz krotki przez niego ale po chwili można przystanąć i spojrzeć ponownie. Miło, pozdrawiam:)
    • W oczach piach, Ktoś krzyczy brzydko.   Droga- choć prosta- Cuchnie już zmęczeniem.   Kolega sytuację Ma już w poważaniu. - Starszy - byś nie zrzucał, Wad na pokolenie.     Prysznic, już przebrany, Walka trwa w najlepsze.   Krzyk, by zostać w domu Dławi się o kieszeń.   Umyć się, umówić, A co będzie? Pieprzę!   Tragizmy zostawiam RCB w esemesie.     Wspominam gówniarza Z dziadkiem na balkonie, Równy brak cenzury nad podziw piorunom.   Z nim każdy niestraszny, Deszcz kapie na skronie.   Ucząc się nadzieję Brać w przyszłość oburącz.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...