Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Zgłoś

  • Niestety, Twoja zawartość zawiera warunki, na które nie zezwalamy. Edytuj zawartość, aby usunąć wyróżnione poniżej słowa.
    Opcjonalnie możesz dodać wiadomość do zgłoszenia.

    ×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Przywróć formatowanie

      Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

    ×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

    ×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

    ×   Nie możesz bezpośrednio wkleić grafiki. Dodaj lub załącz grafiki z adresu URL.

    ×


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnie komentarze

    • andrew
      Sen o parku

      Przez andrew · Opublikowano

      zaglądam do marzeń  nie znajdują snu który byłby blisko    widzę go często w parku   przechodzi w różowym płaszczyku  rozgląda się z ciekawością świata nie wiem czy mnie dostrzega   a ja   ja podziwiam i snuję myśli które czasami są śmiałe pewnie nawet zbyt śmiałe marzę   może kiedyś …   2023 /25 andrew  
    • jan_komułzykant
      A taka złota, to łza kata

      Przez jan_komułzykant · Opublikowano

      A nam o rajcy Rapaport i Bynik – skiny, bi trop, aparycja Romana.
    • tie-break
      Zima

      Przez tie-break · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      To jest bardzo ładny wers, który rekompensuje i  stanowi pozytywną przeciwwagę dla wcześniejszego malkontenctwa.
    • tie-break
      Poduszka wspomnień

      Przez tie-break · Opublikowano

      @Waldemar_Talar_TalarTo prawda. Nawiązanie kontaktu ze swoją przeszłością, konfrontacja z własną pamięcią, wymaga nieraz ogromnej odwagi. Nie chcemy stanąć oko w oko ze swoimi błędami. Nie chcemy też tych dobrych wspomnień, bo żal, że to już minęło. Może to też jest jakiś etap dojrzałości - akceptować przeszłość i emocje, które z nią powracają. Wiedzieć, że one są częścią nas i że uciekanie od nich jest niemożliwe. Ten wiersz jest bardzo prosty, ale jakoś mnie tak dzisiaj poruszył... :)
    • Waldemar_Talar_Talar
      Poduszka wspomnień

      Przez Waldemar_Talar_Talar · Opublikowano

      do poduszki wspomnień się przytulił - czuł że chce mu coś powiedzieć   jednak nie pozwolił jej bo poczuł że nie da rady że na pewno się rozpłacze   pogłaskał ją tylko i rzekł czasu nie zawrócisz niech tak zostanie a będzie lżej

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...