jak miało być, jak jest

[sonia_grusza]

a gdzie ten dom
budowany w podświadomości
od dziecka
od brzucha matki
krwi płynącej strumieniem

a gdzie ta miłość
wpajana wymarzona
zakodowana w pamięci
trawiąca wnętrze jak kwas
odwzajemniona pochopnie


a gdzie ja jestem
w tym wszystkim sama
autsajderską stopą
burzę niszczę
nienauczona żyć
z własnej głupoty

jeszcze tylko raz
zasnąć spokojnie
nie myśląc o tym
że tam nic nie ma..

[EWA_SOCHA]

radziłabym zmienić temat i zacząć pisać jeszcze raz,
wyżalanie się w wierszu to średni pomysł,
co do uwag technicznych, mam dwie:
-rozpoczęcie strof i samego wiersza od "a";
-ten wielokropek z końca - raz, że wielokropkiem nie jest, dwa, że koniec wiersza i tak kończy się ciszą, więc po co on na końcu?

powodzenia;
pozdrawiam serdecznie
ewa

[Czarna Perła]

pierwsza strofka zaciekawia, ale dalej nic interesującego...co do wyżalania się, to ja uważam, że można, tylko trzeba umieć... i też radziłabym nie zaczynać od "a".
pozdrawiam
serdeczności
cz.p.