jesienny

[Daria Śpiewak]

takie sobie ot popołudnie
już od dawna u mnie wszystko tak samo
to nie powiew świeżości porusza firanką
nie on siedzi ze mną przy stole
patrzę w czyjeś inne oczy
tylko skąd ten uśmiech, spokój?

jesień zapachniała ogniskiem za oknem
złoty kurz osiada na dłoniach
ciepłą skórką jabłek wygrzanych słońcem
pieści rumieńce

zamykam oczy i wiem
to przyjaciele pomagają budować z ruin
i dziękuję Ci
za to, że zaistniałaś w moich dniach

[Daria Śpiewak]

jak myślicie, da się coś z tym zrobić?? :)

[Dariusz Sokołowski]

pewnie.

[Daria Śpiewak]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

ale co??;) tzn chciałabym go jakoś bardziej hmm... uplastycznić ale nie mam za bardzo pomysłu