Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Malowany stolik
Pastelowy - lila- beż
W wazonie jesień
Jarzębiną nabrzmiewa

Zaparzę Ci herbatę
Wiem, że bez cukru
I na stoliku postawię

Ciepły ten dzień
Jarzębiną nabrzmiewa

Koralowoczerwone masz usta

Opublikowano

a ja się doczepie
wycięłabym "I" w pierwszej i drugiej strofie
i drugie "jarzebiną nabrzmiewa"->zmień jarzębine na coś innego..
i w ostatnim wersie wystarczyłoby "czerwone"
sympatyczny wierszyk, ja takie lubię i sprawia, że mi ciepło :):):)
+
cz.p. :)

Opublikowano

Czarna Perła -> Faktycznie "i" za dużo. Pierwsze "i" wywalę, drugiego nie ruszam, bo jakoś mi z nim do twarzy ;) I koralowoczerwone musza zostać. z powodów osobisto-kojarzących się-mile. korale, karole, karole, korale. różne takie. usmiech na twarzy (:

Opublikowano

Ja bym ten ostatni wers wyciął - przyjdzie kiedyś go czytac na jakimś wieczorku poetyckim i co ?
Nie mówie nie, nie mówie tak - czegoś brakuje, jakiegoś punktu zaskoczenia, ale z drugiej strony nie jest to badziew.
Pozdrawiam.

Opublikowano

Bardzo ciepły klimat,ciekawy i sympatyczny-podoba mi się.Tylko tak dalej,
a naprawde daleko zajdziesz :D jednak zamienilabym ten tytul ze "Stolika" na "Jarzębinę",sama nie wiem czemu,ale bardziej by mi pasował do klimatu . Pozdrawiam (:

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Mnie zaś porywa, bo lubię jesień i dwa dni już skubię jarzębinę na
konfitury i nalewki.Plusuję jesiennie i dobrze,że jarzębina w wierszu:))))
Pozdrawiam serdecznie:))) EK
Opublikowano

a nie powinno być "zaparzę Ci herbaty"?? :>

mnie przypomina piosenki polskich wokalistek popowych (niektórych), a to nie na plus...
choć nie ma się do czego więcej przyczepić :))

pozdr, frrr ;)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Jacek_Suchowicz  Inspiracją jest Cyprian Kamil Norwid- dałam w tagu a dokładnie"  Moja piosnka 2" fragm.   Do kraju tego, gdzie kruszynę chleba Podnoszą z ziemi przez uszanowanie Dla darów nieba, Tęskno mi, Panie.    Do kraju tego, gdzie winą jest dużą Popsować gniazdo na gruszy bocianie, Bo wszystkim służą, Tęskno mi, Panie.    Do kraju tego, gdzie pierwsze ukłony Są jak odwieczne Chrystusa wyznanie: „Bądź pochwalony!” Tęskno mi, Panie.       
    • @Marek.zak1 ... i to święte słowa :) Pracowałem kiedyś w firmie, gdzie było bardzo dużo delegacji. Pojechał młody żonkoś na taką, wraca i zwierza się mi, że zdradził żonę. Był gdzieś w barze i jakaś kobieta zainicjowała sytuację. Sam stwierdził : nigdy nie spodziewałbym się ,że tak piękna kobieta zwróci na mnie uwagę. Jak mniemam chciała się odegrać na kimś za coś i nic więcej. Zapytałem się więc kolegi: masz do niej telefon, jakiś kontakt? Nie, nie mam. Więc żonie nigdy nic nie mów, ani mru mru. Myślę, że dobrze poradziłem, bo bez sensu rozwaliłby małżeństwo, a nawet gdyby mu żona wybaczyła, to oboje dźwigaliby niepotrzebne brzemię zdrady.  To tak po ludzku, z życia wzięte. Pytanie czy kolega się czegoś nauczył, wyciągnął wnioski na przyszłość ? Tego nie wiem.
    • @[email protected] z tym kłopot. Bo bym ją musiał trzymać w dużej papierowej torbie po chlebie orkiszowym na zakwasie. Ale zapamiętam Twoje słowa na następne spotkanie :)   Dobre !!!!!
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      ... z taką pewnością naukowca, to powiedziałaś :) Nasuwa mi się inne pytanie teraz w związku z tym. Czy pozwolą na nowe emocje i uczucia na czystym niebie, czy zawsze już to nowe będzie w cieniu? Tak sobie tylko mruczę pod nosem z życiową pokorą dla przeszłości :) dziękuję za czytanie i miłej niedzieli, u mnie pada, ale zielono i ciepło.
    • @Migrena To intymny monolog żałobny, zapis tęsknoty, winy, bezradności i szacunku wobec kogoś, kogo świat nie potrafił unieść, ani on świata. Przejmujący do szpiku, bolesny jak drzazga pod paznokciem duszy. To nie tylko elegia - to świadectwo. I właśnie dlatego tak mnie szczypie.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...