Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

analiza zimy


Rekomendowane odpowiedzi

nie pamiętam dokąd biegną tory
kolein na śnieżnozimnym czole
gdzieś z tyłu majaczy chorobliwie smutne dziecko
skulone w szafie między fatałaszkami matki
wszystkich głupców

tory zawsze biegną nawet przez stacyjki
gonią czas nim stopi lodowiec w głowie
próbujesz wcisnąć klin w stężałą zwrotnicę warg
zatrzymać pociąg do pożegnań rozpuścić lód
a nie radzisz sobie z łyżeczką cukru w kawie

nie wykoleję się ulepię bałwana by z czcią
patrzeć prosto w odbicie moich oczu
z których nie da się nawet rozpalić ognia
z nas dwojga on ma w sobie więcej ciepła


[sub]Tekst był edytowany przez joaxii dnia 02-02-2004 09:39.[/sub]

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

próbujesz wcisnąc klin w stężałą zwrotnicę warg
zatrzymać pociąg do autodestrukcji rozpuścić lód
a nie radzisz sobie z łyżeczką cukru w kawie


Ten fragment zapamiętam szczególnie dobrze.Trzy razy czytałam ten wiersz. Świetny pomysł , moim zdaniem dobrze zrealizowany.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

jasne, że niczego nie zatraciłaś, po prostu wchodzisz na poziom niedostępny dla fanów składni, stąd te utyskiwania oyeya. wiersz jest niezły, a po poprawieniu kilku zgrzytów byłby bardzo dobry. co drażni? "pociąg do autodestrukcji" (chwyt ograny + autodestrukcja nie pasująca jako słowo); rytm ostatniej zwrotki, trzeba by ją jakoś przepisać. ale na pewno nie ma się czego wstydzić, zwłaszcza, że tutaj jak widzę mało kto się wstydzi ;) pozdrawiam natchnieniem, zasyłam rurzę ;)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...