Chwile

[Michal Tomasz Radomski]

Zycie to sa chwile
chwile ktore sa ulotne jak motyle
zycie to jest wielka przygoda
przygoda ktora trwa
w ktorej trzeba
poswiecenia i
milosci
milosci ktora trwac bedzie na wieki
milosci ktora przetrwa bolaczki i
niesnaski tegoswiata
milosc ktora bedzie kwitnac i
owocowac
tak jak zakile
polne na lace
tak jak dwoje ludzi
kochajac sie i
czasem klocac sie
we dwoje
we dwoje do konca
kochaja sie w
wietrze i cieple tego slonca
Slonca goracego i plonacego
Taka jest wlasnie milosc
milosc do konca zarzaca i plonaca i bez konca
bez konca nie przeminajaca

[zola]

piszesz o czymś, co spotyka każdego z nas, każdego inaczej, ale to jest codzienność, twoje wiersze są zbyt "zwykłe", co sprawia, że te sprawy, tak ważne dla nas, stają się jeszcze bardziej codzienne i zwykłe. sprobuj wstawić w swoje utwory cos nietypowego, niespotykanego, żeby opisywane uczucia nabrały magii, czegoś niezwykłego. oto sztuka