Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Drzewa uginają się nisko,
niczym starsi ludzie.
Pnie jak łabędzie,
na szarym snu jeziorze.
Cichy szept w powietrzu,
pragnienia lecące z wiatrem
za słońca bezkres.
A w myśli wspólne chwile,
za powiek teatrem,
kilka usmiechów
słonych spojrzeń trochę.
Zimno w sercu,
pustka w głowie.
I tylko cisza,
mówiąca więcej,
niż niejeden człowiek.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...