jedna czwarta nabożeństwa

[bona]

już przy wejściu poczuł dym, zmieszany z zapachami
ust. opóźniony, ciągle wątły śpiew nie nadążał za siłą
organów. słuchał jak z odległego tła - przyzwyczajeniem.
ołtarz nie robił na nim wrażenia: matowy opłatek
z wizerunkiem Jezusa. otoczony świeżymi liliami
wyciągał do niego ręce, do wszystkich. prawdziwą przynętą
były witraże; miał je po obu stronach i nad sobą. bajkowe,
przyciągały kolorami i światłem, na przemian dnia i nocy.
nieświadomie ściągał misterną płachtę przerzuconą przez kopułę,
przez mury. tylko niewidoczna stąd wieża szturmowała
niebo, jakby chciała wypić wszystko.

przed nim, na zimnej posadzce, oderwany od sukna
cekin. z głową zanurzoną w pustyniach modlitw, bił się
w złote piersi.

[Marienka_]

Zdziwiła mnie pisownia,ciągle po kropce z małej litery,dlaczego?Co do treści nie wypowiem się.Ktoś modlił się na mszy i zauważył kilka szczegółów,wczuł się w nastrój,doznał spotkania z Jezusem,jak wszyscy.Ma prawo.

[Dorma]

Co do treści też sie nie wypowiem. Każdy przezywa to w różny sposób. Ja musze prznać, że ostatnio prawie wcale.

Co do formy to nawet ładnie tylko dla mnie zbyt opisowo. Przydałoby się więcej metafor. Ale może poprostu nie przywykłam jeszcze do takiego rodzaju wierszy

[Jaro Sław]

Ta rzeczywistoś liturgiczna przemieszana z elementami bajkowymi i uwodzicielskimi:

to stawia pytanie o sens religii, rzeczywistość czy fantasy, i o to co jest w tym obrazie rzeczywistego....

Jako "łowca" sensów taki sens tu widzę i tak chyba nieco ciekawiej....

[bona]

Dziękuję wszystkim za zatrzymanie :))
Pozdrawiam ciepło