Krótka teodycea

[Małgorzata Bogaczyk]

Wczoraj sztorm w tym pokoju odwrócił ode mnie
moje życie, jak odwraca łódź.
Teraz powinnam wspomnieć o ciemnym dryfowaniu,
ale to nieprawda: spałam twardo,
w plątaninie mojego ciała krew była jak nić
równo przewlekana przez palce.

Czasami z jednego dnia w drugi trzeba przejść po linie

[Jaro Sław]

A gdzie ta teodycea?

W warstwie egzystenjalnej wierszyk całkiem wyrazisty i ciekawy...

[GASPAR_VAN_DER_SAR]

faktycznie, teodycei brak, chyba że jest dobrze ukryta :) jeśli tak, to za dobrze ;)

a wierszyk ciekawy, choć bez rewelacji
powiedzmy - na czwórkę z plusem :)

pozdrawiam,
Gaspar :-).

[mayka]

Tytuł kazał wyostrzyć czujność :) ale nie było tak cieżko, właściwie nie rozumiem dlaczego taki.

"Czasami z jednego dnia w drugi trzeba przejść po linie" bardzo mi się to podoba.. tak się niestety zdarza :(

[Małgorzata Bogaczyk]

Teodycea jest w ostatnim zdaniu.