nokturn

[Lobo]

Umarli zabierają ze sobą wiarę w nieśmiertelność.
Milcząco stajemy nad zasłanymi łóżkami.
Puste pokoje uparcie kokietują nieme lustra,
a cisza dogaduje się z kurzem, który powstaje
z niczego.

Ci, co odeszli, przychodzą do nas w snach bez nazwy,
zbyt odlegli, by coś powiedzieć. Oglądamy się częściej,
patrząc na dzieci, które zaczynają zapełniać
opuszczone stoliki do brydża, wypełniają przestrzenie.
Mówimy do nich swoim językiem, innym
niż się spodziewały. Odwiedzamy rosnące
cmentarze. Skrupulatnie chowamy zdziwienie,
że wszystko trwa tak krótko. Hodujemy własne
dziwactwa i fobie. Ciała starzeją się same.

[M._Krzywak]

Pierwszy wers - przekaz uderza,praktycznie można go potraktowac jako sentencje. Potem uwaga byc może wynikająca z mojej niewiedzy - "stoimy" czy "stajemy" - mnie się wydaje to pierwsze, jednak - nie jestem pewny.
Troszke epitet "nieme" lustra mnie razi - czy nie podchodzi to pod pleonazm ? Druga strofa już bez zarzutu.
Podziękował za dobrą lekture.
I pozdrawia.

[Lobo]

))..."stajemy", Panie M., bo chodzi tu o czynność powtarzaną, wielokrotną. "Nieme lustra", ponieważ nie odbijają "życia", osoby/osób, postaci, no itd...)

pozdrawiam.;-)

[Coolt]

Mnie się również, wyjątkowo ;), podobało.
Ciekawie prowadzona refleksja, obrazowo i bez niepotrzebnego udziwniania, miejscami bardzo, np. w pierwszym wersie. Tym razem do niczego się nie przyczepie :)

i pozdrawiam serdecznie
Coolt

[Fanaberka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

To, co pogrubione, bardzo mi się podoba.

Przyglądam się pierwszej części wiersza. Pierwszy wers rzuca światło na przyczynę opisanych zachowań - to nie ból po stracie, lecz szok po odkryciu istnienia śmierci. Jest to spójne z fragmentem:
"Odwiedzamy rosnące
cmentarze. Skrupulatnie chowamy zdziwienie,
że wszystko trwa tak krótko."

Wiersz OK, ale bez wstrząsu ;)
Pozdrawiam

[Tomasz Pietrzak]

Dobry wiersz, świetna fraza Milcząco stajemy nad zasłanymi łóżkami, "nieme lustra" takie trochę koturnowe, ale okej. Podobało się. Uszanowanie.

[Michał Domagalski]

utwór ma prawo się podobać. ale ja z tego prawa nie skorzystam. albo: skorzystam przy ostatnim zdaniu. Ciała starzeją się same. broni się również fragment z dziećmi, na który zwróciała uwagę Fanaberka

za to bardzo nie podobają mi się nieme lustra i pierwszy wers. pierwsze "przegadane", a drugie... nie dla mnie. zabieranie wiary w nieśmiertelność?

Ale, mimo wszystko, pozdrawiam! :-)

[Messalin_Nagietka]

będę polemizował - bo nie trzeba starzeć się aby umrzeć - nie trzeba wiary w nieśmiertelność aby ją pogrzebywać - wybacz kolego - ale temat dość triwialnie potraktowałeś - jedyne co przychodzi mi do głowy aby ująć się za treścią to - pustka - z niej powstaliśmy, jesteśmy załamaniem próżni

z ukłonikiem i pozdrówką MN

[Jimmy_Jordan]

Dla mnie piękny wiersz o przemijaniu i śmierci skontrastowanej z zapełnianiem się świata" bez zarzutów i ładnie podane.

pozdrawiam YmmY

Ps >wiersz bardzo lobowy

[Stefan_Rewiński]

Myślę, że dziwactwa i fobie "hodują" się same bardziej, niż ciała się same starzeją, ale...

[_Marienka_]

Skomentuję wierszem;


Kalie

Pojawiła się nocą
we śnie
a zdarzyło sie to
niespodzianie
Była biała
jak mleko w butelce
chciała kwiaty
domyśliłam się
że kalie
które płaczą łzami
przed deszczem


I zniknęła
cichutko i nagle
sen rozpłynął się
niespodzianie
Wsiąknął w ściany
jak w mgły śmietanę
przed oczami
zostały mi kalie
łzawe kwiaty
które płaczą
przed deszczem


Do kwiaciarni
wybrałam się rano
kierowana snem
niespodzianie
Przecież zaraz
miałam kupić
kwiaty dla Niej
tak kazała mi
bezgłośnie Matka
białe kalie
łzawe kwiaty
które płaczą
przed deszczem