Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

SONET CHŁOPSKI
Po przasnyskim rynku chłop z biczyskiem
chodzi, od sklepu do sklepu, dziarsko
łeb unosi, tudzież sapnął, parsknął
- na wystawie kolia - już ją zjada pyskiem,

smaczne dziwowisko, dla mej Jagny
prezent, rad by kupić diament,
paść jej tuż przed progiem, lecz remanent
w sklepie i frasunek żadny,

nic to, pójdzie dalej, rynek zejdzie
cały, byle udobruchać babsko,
no bo jak to z taką babą będzie
kiedy wróci, tu raz wtóry parsknął,
długo po Przasnyszu swym biczyskiem szastał,
aż kupił "co - ino" i wyjechał z miasta.

Opublikowano

przepraszam Pana Tomasza Tylczyńskiego - ten tekst niezbyt może pasuje do tego na co się umówiliśmy - poprostu nie wziąłem z domu kartki gdzie, na którym powstało arcydzieło Chłopka-roztropka - jednak daję w zastępstwie coś co może niektórzy potraktują jako cykl przasnyski - a inni poprostu przeczytają - znalazłem go ze starych zasobów - dla ciekawskich napisałem go w roku 1990 (czyli ma około 14 lat

pozdrówka W_A_R

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Droga Ewo - już mnie tam nie ma - jestem teraz w Płocku (w tej chwili) - dzięki za ten tomik - już w takim jednym almanachu się coś mojego znalazło (to tak dla przechwałek) ale życzę Ci tego samego - TOMIKU (to nie wykrzyknik) - w drukarni jak w drukarni - dowiemy się że to kosztuje - co do wiersza nie wiem - trzymałem go długo w zakątkach swej beznadziejności - jak wcześniej napisałem - zapomniałem wziąć właściwego stąd wygrzebałem co miałem a skro Ewo coś w nim znalazłaś to bardzo się cieszę - dobrze że ten chłop do drukarni nie "wlazł"

pozdrówko W_A_R
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Zupełnie ale to zupełnie nie ma za co przepraszać w końcu to pański limit ;)) i pomysł ja jestem w tej chwili w niżu twórczym i nic nie piszę bo na siłę nie chcę (bo to bez sensu) Ale pan Zalewski zmianę w pogodzie zapowiada zaczem tusze i w moich zwojach mózgowych coś drgnie. (na razie bede podrzucał rzeczy starsze).

Ale wracając do tematu, faktycznie kawałek historii, choć jeszcze ten obrazek nie całkiem wyblakł i odzszedł w przeszłość. Bywa tak bywa, a żem "z wsi" ;)) to pamiętam i nie tylko, bravo, bravo, bravo.

POzdrawiam najserdeczniej.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...