Starzec

[Mirosław_Butrym]

Blask przygasł z czasem,
Mętne spojrzenie umęczone życiem,
Gwiazdy nieba jak siostry spoglądają z daleka.
Pragnie szczęścia spoglądając w niebo.
Rozum tęskni w marzeniach.
Szczyty gór bliżej celu, jakby drogi do raju.
Gaśnie wnętrza harmonia,
Wraz ze smutkiem musi odejść w niepamięć.

[Lobo]

Och, czas umierać pewnie. To już nic swojego nie da się napisać, tylko te parę wyświechtanych zwrotów? No, niech odejdzie w niepamięć.

pozdrawiam.;-)

[Mirosław_Butrym]

Co Pan może wiedzieć o pisaniu Panie Lobo haha.

[Lobo]

))))))...Panie Butrym, ano, ha,ha...) Szczęścia życzę i powodzenia wszelakiego

pozdrawiam.;-)

[bona]

Myślę, że można o tym ciekawiej
Pozdrawiam
:)

[em.gie.]

wrażenie wyliczanki, przed każdym wierszem można wpisać kolejno 1), 2), 3) itd
zbyt mało, by starczyło na poetycki opis starca - jakkolwiek zrozumiemy tytuł
nie rozumiem dlaczego każdy wers z wielkiej litery? (interpunkcja)
stosowanie równoważników zdań jako pomysł na napisanie wiersza się nie sprawdziło
wg mnie na treść zupełnie wystarczyłaby istniejąca (nie wiem czy zamierzona, czy nie) klamra
"blask przygasł z czasem
wraz ze smutkiem musi odejść w niepamięć"
aczkolwiek i to niewiele by pomogło
pozdr.
em