tęsknię

[gabriel p.]

wyczekuję

gdy oddech Twój
jak bryza ukoi
słodką melodią ciszy

harmonia tonów niesłyszalnych
wkomponuje się w pejzaż
nakreślony godnością

zmyje ją ruczaj
o dnie kamienistym
a plusk zagłuszy bicie serca

teraz szybko
póki dech
biegnij

złap za warkocz
i nie pozwól
zaprzepaścić jutra

Ciebie

[zak stanisława]

tęsknię--- ja też
pozdr ES

[gabriel p.]

a to wszystko przez Panią...zapraszała mnie kiedyś Pani do swego wspaniałego ogrodu i tak jakoś mnie na tęsknotę naszło ;-)

[zak stanisława]

cholera gabrielu, intuicja, telepatia żem zajrzała do tej tęsknicy, i co z tym ogrodem?- he he
pozdrawiam ES
a tak poważnie- podoba mi się twój wiersz

[gabriel p.]

a dziękuje :-)

[Cfaniara44]

W ogrodzie Pani Stanisławy nie byłam, ale wiersz bardzo mi się podoba :)
Taka miła, ciepła odskocznia od tych ciągłych destukcyjnych, krwawych i pełnych żali wierszy.
Wielkie dzięki.
Duży Plusik
i Duże uściski
Pozdrawiam cieplutko
M.

[gabriel p.]

miło mi :)