Tomasz Pietrzak - Zaklinanie chwil

[Tomasz Pietrzak]

Pragnę poinformować, że ukazał się już mój debiutancki tomik poezji "Zaklinanie chwil" Książka dostępna jest w sklepie internetowym BigSale pod adresem http://www.bigsale.pl.

Zaklinanie chwil to zbiór czterdziestu wierszy, które stanowią swoisty katalog minut, godzin, dni - oglądane obrazy, ludzie, miejsca zdają się być zaklęte i zatrzymane jak inkluzje w bursztynie. Lektura każdego wiersza z Zaklinania chwil przypomina przyglądanie się tej inkluzji pod różnymi kątami: śmierć przeplata się z afirmacją życia, miłość podszyta jest strachem, a narodziny świadomością śmierci. Słodycz i gorycz, wszystko oparte jest tutaj na kontraście i wielogłosowości a jednocześnie zharmonizowane, tak że nie mamy wątpliwości czyj głos najwyraźniej słychać w wierszach. Niezwykle to sensualna i świadoma poezja zabierająca czytelnika w hermetyczny świat rytuałów codzienność, przedmiotów, kabały, buddyzmu, sztuki - świat ograniczający się do szeptu, ciszy, dwojga ludzi, wymiany zmysłów a jednocześnie świat przepojony mistyką, duchowością i filozofią.


szczegóły na blogu: http://zaklinanie.blox.pl

Zaklinanie chwil
Format: B5
Okładka: miękka
Stron: 45
Wydawnictwo Mocni.pl
cena 15 zł. (koszt wysyłki GRATIS!)

[Jimmy_Jordan]

Fajnie cieszę się pańską radością, ale może by tak choć próbkę jakiegoś wiersza co by kota w worku nie kupować. Pozdrawiam

[Tomasz Pietrzak]

Ależ proszę, oczywiście

Klezmer Band Boy

Wspomnienia jak futerał klezmerskiego muzyka. Pusty
rozbrzmiewam w przeciągu karbowanej uliczki. Hadera,

Natanya, Hajfa, ich suche piaski nie napełniają. Tylko furkot
wiatru, jakby wywiewało mnie od środka, oddech po oddechu

i już nikt nie przesypuje się. Nie ma imion, twarzy, pieśni
weselnych, łkań. Więc płynę za morze między opiłkami fal,

ale i tam jestem niezamieszkały. Nikt we mnie
głośno nie szumi, nie odbijają się echem głosy głosów,

nikt nie przeciąga smyków kłótni. Gdyby chociaż udało się
napełnić mnie chmurami, melodią ulicy albo szelestami

drzew czy dajmy na to raz zasłyszanym wspomnieniem
w pociągu linii A - Z, byłbym bardziej czyjś. Wypełniony.

T. rozmyśla kiedy A. śpi

Jak tylko się odwrócę w twoją stronę, mogę powiedzieć
to się jednak dzieje. Ta bezsenność o czwartej,
nagłe pytanie: czy będzie wschód i czy do zachodu

będziemy dnieć równolegle, na przeciw tapczanu,
w kuchni nad zupą, na parterze i ostatnim, na trasie
A. - B.? To jest jak rozmowa przez kubek i sznurek –

rzecz umowna - na nie oddalenie się, usłyszenie,
zobaczenie, na znajomość dróg powrotnych nad ranem.
Piąta. Ręka opadła na pierś jak łodyga. Sen coraz szybszy

na twojej połowie: niespokojny, dopiero co zrozumiany.
Czuwamy na zmianę, patrząc jak to kiełkuje, zakwita,
wzrasta niczym młode drzewo za oknem: wysoko, solidnie

tężejąc korą, sekunda po sekundzie i głębiej,
rok po roku. Liść przy liściu.

Przebicie


On tam wciąż jest, stoi w holu, nalega
on jest kimś, kogo kiedyś znałem i pragnąłem
Mark Bibbins

Nikt nie stoi za drzwiami. Nie przystaje
już w przystani nad zatoką,
nie ma między nami mostów zwodzonych,
przęseł. Ktoś wyjął fiszbiny z konstrukcji.

Oddaliły się brzegi, szumnie zatapiając w obcych językach
– i czuję, że jestem zapominany
jak prezent urodzinowy.

Stamtąd, skąd piszesz okazjonalnie,
odpływają łodzie, a raczej toną z ładunkiem lat.

Tego dnia, gdy wypływałeś,
powiedziałeś abym nigdy nie pisał o tym,
że słowa nie przywrócą niczego, nie otworzą zatartych drzwi.
Nie sprawią, że moje włosy znów poczernieją –
że w końcu zapomnę przyleganie dwóch światów do siebie.

Teraz jednak wiem;
pewnego dnia obudzę się sam a wersy nie przebrzmią,
gdzieś tam na regale wciąż będą opadać mosty,
będzie przystań, Panie Tel Awiw.

- niezależnie,
jak inkluzja w bursztynie,
zatopiona by ją podziwiać w świetle.


proszę też zajrzeć do moich wierszy na tym portalu:)

[kyo]

gratuluje, czytalem Pana wiersze na sZAFIe; bardzo sie ciesze z Pana debiutu!

Pozdrawiam
serdecznie

:)

[Jimmy_Jordan]

Dziękuję. Przebicie zabija. Teraz to wiem o co idzie.
Pozdrawiam

[teraa]

po samym tytule w ksiegarni dalej bym przejechał wzrokiem. ale zycze powodzenia

[Bartosz Wojciechowski]

A ja po prostu pogratuluję, bo to wiadomość dobra sama w sobie :)))
Cieszę się i pozdrawiam!