Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

leżymy tu już któryś dzień dziecino
bujasz mnie flirtujesz
nie wiem która godzina
nie ma wirowania ziemi
chyba że siedzę okrakiem
ale mowisz że to niebo
blisko gwiazd sączysz mówisz
potrafisz lizać mój pępek i niżej
sam środek geograficznych przecznic
i umiesz przeczuć mnie od brzegu do brzegu

nigdy nie wiedziałam głupia
gdzie leży przylądek horn
braku dobrej nadziei morza
santa satana
białe może czarne
ale zawsze rajcowali mnie piraci rozbitkowie
dzienniki okrętowe małpki na przedramieniu
jakaś mery jakaś beti
skarby zaginione czekaniem
tak na zawsze
tak dopokąd śmierć

i wiatr którym jesteś
z podbitym okiem w szalupie czasu
nieustającym samczym drganiem
wyciem nocnym w drobiazgach krajobrazu

wiem dziecino zaraz się będziesz zbierać
byłeś tylko kwintesencją fali
ja zostałam słoną dziwką

flauta

Opublikowano

autorze, kiedys powiedziales, ze nie mozna napisac o morzu, jesli sie nigdy nie widzialo morza. wiec albo uznales, ze ta zasada nie ma juz zastosowania (tak, zdarza sie, czesto sie zdarza), albo byles kobieta.

oczywiscie mozliwe jest cos takiego, ze autor jest mezczyzna a peel kobieta. dla mnie mistrzem w tym byl Zeromski. tylko ze to oczywiscie wymaga czegos wiecej niz warsztatu czy dobrych pomyslow.

natomiast podejrzewam, ze we wszystkich tych wierszach, w tych zabawach w kobiete, bo to jest jedynie zabawa, a wiec w tych wszystkich wierszach bedzie przewijal sie sex. coz. zycie kobiety to cos wiecej. niektorzy nie potrafia wzbic sie, nawet na skrzydlach poezji, nieco wyzej.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...