Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

siedząc na ławeczce w karlsbad obok schillera i goethego
depcząc po piętach kafce w złotej uliczce
popijając absynt w zadymionej kawiarence
pan X odkrywa istotę poezji

z wielojęzycznych źródeł spłynęły ostatnie krople natchnienia
w ścisku kamieniczek spacerują sami józefowie k
braku lewego ucha nikt już nie dostrzega

znudzony własnym brakiem oryginalności
pan X nieoczekiwanie odnajduje poezję
w oczach imigrantów brodach bezdomnych
w akcencie rosjanina sprzedającego pamiątki i córki
w nerwowym: panie X znajdź poezję w tunalu metra
znajdź poezję w tunelu metra
i w tym że jej tam nie ma.

przejścia są bardziej graniczne niż kiedykolwiek

kiedy pan X zasypia wreszcie w mieście W
po ławką pies obgryza jego kości

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



możnaby, gdyby nie to, że:

-Złota Uliczka i Karlsbad są w Czechach (Schiller i Goethe bywali namiętnie w Karlsbad, Kafka mieszkał przy Złotej Uliczce).
-Tuwim jest w Łodzi :)
Opublikowano

"(...)
pan X dopija istotę poezji

(...)
pod ławką pies dojada jego kości"


I ta literówka: "tunalu".

Pozdrawiam (i wciąż mam ochotę zaproponować zamianę wyświechtanego "X" na jakiekolwiek świeższe imię-symbol, choćby i pretensjonalne :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Kwiatuszek @Toyer Dziękuję za odwiedziny

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Pozdrawiam! @Toyer Cieszę się, że przypadło do gustu:-)
    • @KwiatuszekSympatyczna bajka - ma w sobie dużo ciepła 
    • @Tectosmith Dokładnie tak jest! Bardzo trafne i fajnie opisane poetyckie przemyślenia. Pozdrawiam

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • @Kwiatuszek @Leszczym Bardzo Ci dziękuję za serduszko:-) Pozdrawiam

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Pewna Sowa zwichnęła skrzydło. Dzięki temu nie mogła fruwać. Zyskała jednak dar biegania. No i biegała wesoło.    Jednakowoż pnącza okolicznych krzaków, wyszarpały połowę piór. Przez to zmarzła jak jasna cholera. Biegała więc raźniej i szybciej, dla rozgrzewki, tym bardziej, że była lżejsza.   Wtem walnęła głową w drzewo i odpadło jej połowę dzioba. To ją nie zniechęciło.   Nic a nic. Hu hu. Ani ociupinkę. uj z tym.   Zaczęła biec dalej, by radować świat swoim widokiem, lecz potknęła się o wspomnianą połówkę, by załamać drugie skrzydło.   Hu hu. Po co mi. Pomyślała logicznie.   Ponownie biegła dalej. Aż złamała nogę.   Świr świr. Zaćwierkała, bo się nauczyła, w międzyczasie.   Skakała na jednej.    Hej siup. Hu hu. Hej siup.   Z przyczyny wstrząsów, pogubiła resztę piór. Przy okazji złamała drugą nogę. To ją też nie załamało.    Wczołgała się na wzniesienie, by zjechać na dupie, zamiast biegania. Aż w końcu jednak się zdyszała.    * Wtedy przyszła mysz. Pogadali. Mysz dowiedziała się wiele ciekawostek, z życia swojego wroga, a sowa zaspokoiła nie głód...    (bo myszy i tak by nie dogoniła, gdyż nie miała jak)      ...lecz ciekawość, jak to życie, takich obiadów upływa.   Wcale też nie takie, siup siup.   Mysz sowę podnosiła na duchu, i odwrotnie. Tylko duch narzekał, bo musiał dźwigać naprzemiennie.   I tak, od pi pi, do hu hu, Zostali przyjaciółmi.   Do czasu.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...