-
Ostatnio w Warsztacie
-
Pan Ropuch 3 293
O metale ziem rzadkich
Śnicie mi się po nocach
Oceaniczne, polaryczne
Księżycowe – wszystkie
Jesteście niezbędne
Do tego, co powiemChcę was, pragnę, potrzebuję
Snapdragon, Gorilla Glass
Jakże intuicyjnie się scrolluje
Moja Tesla, solar panel, robovacuum
Sam się wspina i mopujeO metale ziem rzadkich
Przyjdzie nam się pozabijać
Ultrasonicznie, dronicznie
Z video przekazem 24h na dobę
W 4K, Ultra Dolby Surround – i tak powiem:
Imperialne zachcianki znów sprowadzą
Na świat trwogę0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 50 odpowiedzi
- 701 wyświetleń
-
- 43 odpowiedzi
- 706 wyświetleń
-
- 27 odpowiedzi
- 493 wyświetleń
-
- 23 odpowiedzi
- 417 wyświetleń
-
- 23 odpowiedzi
- 436 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Pan Ropuch · Opublikowano
O metale ziem rzadkich Śnicie mi się po nocach Oceaniczne, polaryczne Księżycowe – wszystkie Jesteście niezbędne Do tego, co powiem Chcę was, pragnę, potrzebuję Snapdragon, Gorilla Glass Jakże intuicyjnie się scrolluje Moja Tesla, solar panel, robovacuum Sam się wspina i mopuje O metale ziem rzadkich Przyjdzie nam się pozabijać Ultrasonicznie, dronicznie Z video przekazem 24h na dobę W 4K, Ultra Dolby Surround – i tak powiem: Imperialne zachcianki znów sprowadzą Na świat trwogę -
Przez Nata_Kruk · Opublikowano
Anno.. mocny przekaz, to prawie krzyk historii.. tu peelki... musiałabym cały cykl, na spokojnie.. któregoś dnia. Teraz muszę kończyć. Zostawiam pozdrowienie. -
-
Przez Nata_Kruk · Opublikowano
@Sylwester_Lasota.. to dobry wiersz o współczesności, dużo w nim pokazałeś. Wersji śpiewanej nie odsłuchałam - u mnie konkurs "leci", zrobię to.. przy okazji... z czystej ciekawości. Pozdrawiam. -
.thumb.jpeg.b5ae7bcef73c3501c1166879fc389fb7.jpeg)
Przez huzarc · Opublikowano
Poszum lasu przegarnia żywiczną cięciwą Chmurne luki powietrza nad atramentem pól, Łamiąc lamentem znaczeń pieśń w ustach kłamliwą… Rdzawy promyk krwi buja się w szeleście trawy Biegnie, ucieka, kryje się, oddech, strach, pada… W szmer stłumiony, podskórną struną śmierci - jak ból Odurzony, jak widok namacalny zjawy Nad jakim wisi bezkresny blask kanonady… Nadchodzi… przez krzyk, pręgą twardego skowytu Zamazując kontury z dogasających gwiazd, Tam dokąd wciąż pytanie ginie z niedosytu… Siny powój karni woń słonecznej wikliny Pod zmrużona powieka na drodze ku wieczności, Gdzie próżno dla ptaków szukać lazurowych gniazd I cienia pod listowiem trującej rośliny. Lecz co my wiemy- ludzie naiwni i prości.
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się