Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

absurd

Julia Zakochana
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Julia Zakochana

Julia Zakochana

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

w tylu wierszach malachitowo mienią ci się oczy
pokrywasz muślinem moje piersi
kaligrafujesz wyznania językiem

tymczasem pod dotykiem szorstkich dłoni czuję
każdą przepaść wyżłobioną przesiadywaniem w pracy
topię się w ślinie zmieszanej ze szpinakowym spojrzeniem

podobno telewizja kłamie
może uciekniemy w poezję

kyo

kyo

Opublikowano
Opublikowano

w tylu wierszach malachitowo mienią ci się oczy -> mienia trzeba zmienic
pokrywasz muślinem moje piersi -> ladnie, ale moze bez 'moje'
kaligrafujesz wyznania językiem -> urwany wers, moze: kaligrafując... Choc te wyznania
takie powszednie, zmienic ;)
tymczasem pod dotykiem szorstkich dłoni czuję
każdą przepaść wyżłobioną przesiadywaniem w pracy -> przesiadywanie uwiera! takie to
topię się w ślinie zmieszanej ze szpinakowym spojrzeniem techniczne ;)

podobno telewizja kłamie -> szpinakowe spojrzenie, hahaha, co to jest?banalne zaiste;)
może uciekniemy w poezję -> zakonczenie bardzo slabe, z ta telewizja;)
a gdyby talk: może uciekniemy czwartej władzy
w poezję (mydlaną) ???
- taka niezobowiazujaca wariacje:D

wcale nie jest tak banalnie, ale sa momenty dziwaczne;) moim skromnym zdaniem.
wiec, zakonczenie zagrac jak autorka sobie wymyslila, albo pciagnac
mysli z 2ch strof :)

Pozdrowka

jacek_sojan

jacek_sojan

Opublikowano
Opublikowano

" w ślinie zmieszanej ze szpinakowym spojrzeniem" - pycha!
wygląda to na telewizyjne omamy; albo czad poetycki - czegoś było za dużo, a jak się wymieszało - to potem eksplozja, czyli katz, albo tożsamy z nim wierszyk, właśnie taki!
J.S

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Berenika97
      Wizyta na plebanii cz.4

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      Karolina rozglądała się po obszernym pomieszczeniu zastawionym ciężkimi, dębowymi regałami pełnymi woluminów. Wszystkie księgi były oprawione w skórę i wyglądały jakby zostały żywcem przeniesione z zamku angielskiego lorda epoki wiktoriańskiej. Niektóre starodruki były zabezpieczone i znajdowały się na kilku regałach za szkłem. Studentka była oszołomiona tym bogatym i cennym księgozbiorem. „Muszę wreszcie zobaczyć moje materiały”, pomyślała. Usiadła przy dębowym stole usytuowanym po środku biblioteki. Leżały na nim przedwojenne egzemplarze czasopisma „Głos Ewangelii”, wydawanego przez Mazurów w języku polskim. Ucieszyła się, bo wiedziała, że jeszcze o tych gazetach nikt w Polsce nie pisał. Brała każdy egzemplarz delikatnie do ręki i sporządzała notatki z ich zawartości. W pewnym momencie do pomieszczenia wszedł pastor Kocki. Był mężczyzną dawno już po pięćdziesiątce, średniego wzrostu, o lśniących, brązowych oczach i łagodnej twarzy. Serdecznie przywitał się i zapytał, czy Karolina czegoś jeszcze nie potrzebuje. Usiadł przy stole. Dziewczyna podziękowała, chciała pochwalić zasoby biblioteczne, ale wówczas jej wzrok padł na portret młodego mężczyzny. Wcześniej obrazu nie zauważyła. Rama była przewiązana czarną wstążką. Spojrzała na gospodarza. Pastor zobaczył jej pytające oczy. - To mój syn, Henryk. Zginął rok temu w wypadku samochodowym, w drodze na obronę swojej pracy doktorskiej - wyjaśnił spokojnie. - O mój Boże, dlaczego?! - wyrwało się Karolinie. - Proszę nie mieszać w to Boga. To nie była jego decyzja. To pewien człowiek, mieszkający zresztą dwie ulice dalej, dokonał złego wyboru. Po alkoholu wsiadł do samochodu - powiedział smutno.
    • Berenika97
      Przygoda z moją idealną żoną (I)

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @UtratabezStraty Z dużym zainteresowaniem przeczytałam Twoje opowiadanie i pojawiło się mnóstwo pytań. Wizja przyszłości naszego państwa czyli postępujący autarkizm, porzucenie zglobalizowanego kapitalizmu, obraz niemalże apokaliptyczny może nie przeraża, ale niesie pewną refleksję. Natomiast sfera relacji między małżonkami i sfera psychologiczna nie przekonuje mnie. Czy zmieniający się system, warunki życia zmieniają uczucia, relacje? Marek chce wychowywać żonę i zapewnia, że "nie w stylu naszego małżeństwa, żeby dbać o siebie nawzajem". No tak, przecież są małżeństwa, które łączą różne sprawy, tylko nie tzw, miłość. Beztroska obu małżonków, gdy Agnieszka jest w więzieniu, wrażenie, że jej się tam podoba,nie rozpacza też mąż - jakoś do mnie nie trafia. No i drobny wniosek, komfort życia w więzieniu jest o wiele większy niż w klasztorze (obecnie się zgadza), ale w tej wizji już tak nie jest. :)
    • Berenika97
      Sinéad

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Annna2Cudny tekst - subtelny i melancholijny, przypomina epitafium, wyzwala ukojenie, zadumę i próbę pogodzenia się z odejściemwspaniałej artystki.  Piekne metafory: "Strąciłaś noc, sięgnęłaś gwiazd" . I jeszcze ta muzyka! Aż brak mi słów. 
    • Berenika97
      coś tam

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @GosławaWiersz - obraz, przemawia spokojem i zostawia ... niepokój. Jest to coś, co porusza. Gdy mgła "penetruje okoliczne rowy" ktoś mi bliski bierze aparat foto. i "wyrusza na żer" . Wiersz piękny!
    • Berenika97
      Metamorfoza

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @andrewCzas rozdaje karty, jak chce. A my gramy na ślepo, a życie wciąż czeka na nasz ruch. 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...