Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Zgłoś

  • Niestety, Twoja zawartość zawiera warunki, na które nie zezwalamy. Edytuj zawartość, aby usunąć wyróżnione poniżej słowa.
    Opcjonalnie możesz dodać wiadomość do zgłoszenia.

    ×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Przywróć formatowanie

      Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

    ×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

    ×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

    ×   Nie możesz bezpośrednio wkleić grafiki. Dodaj lub załącz grafiki z adresu URL.



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka "bardziej z duszy -" i to jest wartościowe.  Pozdrawiam. 
    • @Jacek_Suchowicz Dlatego wolę pisać niż mówić. Pisząc, można się zastanowić nad każdym słowem,  podczas rozmowy -  czasem faktycznie, lepiej ugryźć się w język, krócej boli. Dziękuję, Jacku :)
    • @Annna2 Pamięć daleka nudna , trudno strawna , zdaje się zbędna . To przykre  Bardziej jednak dokucza światu  brak pamięci bliskiej  bardzo bliskiej    Można ją sięgnąć dłonią. Nie sięgamy .   Pozdrawiam serdecznie  Miłego dnia 
    • @Gosława Cudnie wyławiasz intymność z codzienności. Ten wiersz jest piękny swoją cichością i precyzją – każdy obraz jest jednocześnie konkretny i niezwykle pojemny. Szczególnie porusza mnie przejście od tego supełka w swetrze do supła we włosach ukochanej osoby – to, jak w jednym geście rozplątywania nici zawiera się tęsknota za innym, bardziej intymnym gestem. I to "tak niedawno" – które brzmi jak westchnienie. Urzeka mnie też, jak fizycznie jest tu obecna jesień: kichanie, flanelowe skarpetki, plucha, babie lato. A jednocześnie wszystko to służy wyrażeniu czegoś głębszego – nieobecności, rozproszenia, samotności, która miesza pasma babiego lata z miętusem w kieszeni. No po prostu zauroczyłam się nim!
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...