Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Noc pełna złych snów,
a dziś kartka- bez słów.
Ten list do Ciebie ostatni,
ostatni list do Bożej Matki.

Pisząc te słowa,
zamykam księgę życia mego
i proszę Ciebię, Matkę Boga
o bilet do Królestwa Niebieskiego.

Nie mogę dłużej żyć na Ziemi,
me życie sens straciło,
serce żalem wypełnione po brzegi,
nie wróci już to, co piękne było.

Żegnaj, odchodzę!

Krok po kroku w Niebios stronę,
do drzwi pukam- cisza...
W rozpaczy tonę...

Opublikowano

cześć Dawidzie, wiersz jest moim zdaniem gniotowaty.dlaczego?bo patetyczny, bo nielogiczny- przecież Maryja mieszka w niebie więc po co się z nią żegnasz skoro ona tam jest?
bo jest OKLEPANY księga życia, tonę w rozpaczy...to wszystko już było milion razy wymyśl jakieś swoje porównanie, metaforę.
acha, literówka jest, ale to szczegół.
proponuje poczytać poezję współczesną i przy odrobinie motywacji na pewno bedzie lepiej bo widzę żeś wrażliwy- to już dużo:)
pozdr/ Aga

Opublikowano

Nie mogę dłużej żyć na Ziemi,
me życie sens straciło,
serce żalem wypełnione po brzegi,
nie wróci już to, co piękne było.


tu zdecydowanie podmiot i autor sie pogubili....

"
Noc pełna złych snów,
a dziś kartka- bez słów.
Ten list do Ciebie ostatni,
ostatni list do Bożej Matki.

Pisząc te słowa,
zamykam księgę życia mego
i proszę Ciebię, Matkę Boga
o bilet do Królestwa Niebieskiego.

Żegnaj, odchodzę!

Krok po kroku w Niebios stronę,
do drzwi pukam- cisza...
W rozpaczy tonę..."


to już coś jest, takie proste i tchnące ludową nutą... jak takie ze śpiewniczka śpiewane w wiejskim kościółku przy piskliwych organach i organiścia co mocno "równolegle" akompaniuje...

A ja takie klimaty lubię, przy odrobinie dobrej woli można tu odczytać albo stylizację, albo taki prostolinijny klimat....

Mozna by się nawet w czymś takim specjalizować, Nikifor też wielkim malarzem był....

Opublikowano

Wiersz ma w sobie coś niesamowitego. Nie będę rozwodzić się nad stroną techniczną, to nie jest moja mocna strona. Sama treść i temat wiersza są przedstawione w spsób prosty, ale przejmujący. Biorę do ulubionych. Wszystko pochodzi z ludu.Pozdro.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Nareszcie zgoda na ekshumacje... Choć czasu upłynęło tak wiele... Bolały wspomnienia w cichy szloch przyobleczone, Padało nocami tysiące łez…   Zgoda niepełna... częściowa... Wciąż więzną w gardle niewykrzyczane słowa... O bólu który w kresowych rodzinach, Tlił się przez kolejne pokolenia...   A przecież każdy człowiek, Zasługuje na godny pochówek, By migocący znicza płomień, Cichym dla niego był hołdem,   By kamienny nagrobek, Wiernie pamięci o nim strzegł, Imię i nazwisko na nim wyryte, Milczącym pozostało świadectwem…   Nareszcie godny pogrzeb… Polaków zgładzonych przed laty okrutnie, Przez w ludzkich skórach kryjące się bestie, Pogardą i nienawiścią nocami upojone…   Tamtej strasznej nocy w Puźnikach, Ciągnąca się noc całą mordów orgia, Dziesiątki bezbronnych ofiar przyniosła, Zebrała śmierć okrutne swe żniwa.   Bohaterska polskiej samoobrony postawa, Chaotyczna desperacka wymiana ognia, Niewiele pomogła i na niewiele się zdała, Gdy z kilku stron zmasowany nastąpił atak.   Spod bezlitosnych siekier ciosów Banderowskich zwyrodnialców i okrutników, Do uciekających z karabinów strzałów, Pozostał tylko wypełniony zwłokami rów…   Po tak długim czasie, Nikczemnego tłumienia prawdy bolesnej, Przyodziewania jej w kłamstwa łachmany podłe, Tuszowania przez propagandę,   Dziesiątki lat zwodzenia, Kluczenia w międzynarodowych relacjach, Podłych prób o ludobójstwie prawdy ukrywania Oddalały żądanych ekshumacji czas…   By w cieniu kolejnej wojny, Niechętnie padły wymuszone zgody, By pozwolono pomordowanych uczcić, Na polskich kresach w obrządku katolickim,   By z ust polskich księży, W cieniu tamtych zbrodni straszliwych, Padły słowa o Życiu Wiecznym, By złożono trumny do poświęconej ziemi…   Choć niewysłowionych cierpień ogrom, Milionów Polaków na kresach dotknął, Czapkując radosnym z dzieciństwa chwilom, Otulili czule swe wspomnienia pamięcią.   I gdy snem znużone przymkną się powieki, Wspomnieniami w blasku księżyca otuleni, Pielgrzymują nocami do sanktuariów kresowych, Starzy zza Buga przesiedleńcy.   A gdy niejednej księżycowej nocy, Starzy siwowłosy kresowiacy, Modlą się za swych przodków i bliskich, My także za nich się pomódlmy…   Za pomordowanych w Puźnikach, Za zgładzonych we wszystkich częściach Wołynia, Niech popłynie i nasza cicha modlitwa, Przyobleczona w piękne polskiego języka słowa…   - Wiersz poświęcony pamięci Polaków pomordowanych w Puźnikach w nocy z 12 na 13 lutego 1945 roku przez sotnie z kurenia Ukraińskiej Powstańczej Armii (UPA) Petra Chamczuka „Bystrego”.  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

           
    • Jar na głaz; a tu ile może jeżom Eliuta - załga raj.  
    • Mat Ina - żet, ale że ty zbiorom, i moro bzy - też Ela, też Ani tam.    
    • Gór udar; rad ucięto w kwotę, i cuda - radu róg.  
    • @Migrena Najserdeczniej Dziękuję!... Z całego serca!... Pozdrawiam!   @violetta I słusznie!... Pozdrawiam!
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...