Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

dziwnie jest
patrzeć na niebo, którego nie widać,
wypatrywać gwiazd, których nie ma,
szukać czegoś, czego nigdy nie było.
dziwnie jest
patrzeć w oczy, w których nic już nie widać,
wypatrywać gestów, które nic już nie znaczą,
szukać uczucia, którego nigdy nie było?

Opublikowano

Muszę przyznać, że zaskoczyła mnie puenta, która niestety wydaje mi się być nie na miejscu.
Nie rozumię też dlaczego zakładasz, że nie widać nieba, przecież zawsze je widać.
I dlaczego nie ma gwiazd? Czasami może faktycznie są za chmurami, ale zawsze były i będą.
Ogólnie poaz tym podoba mi się pomysł.
Podoba mi się ujęcie "drugiej części" utworu.
Pozdrawiam - Viola incielo

Opublikowano

Rzeczywiście jak napisała moja poprzedniczka-
pomysł jest dobry. Mnie też się podoba.
Ale właśnie może źle dobrane słowa dały nam
w tym wierszu pewien teatr absurdów.
Zgadzam się z wyżej podpisaną:P Niebo jest zawsze
Gwiazdy są zawsze...

Ale jeszcze raz- plus za dobry pomysł

Pozdrawiam

Opublikowano

dziwnie jest
patrzeć na niebo, którego nie widać, - zupełny brak logiki
wypatrywać gwiazd, których nie ma, - podobnie
szukać czegoś, czego nigdy nie było. - jaki to ma sens ?
dziwnie jest
patrzeć w oczy, w których nic już nie widać,
wypatrywać gestów, które nic już nie znaczą,
szukać uczucia, którego nigdy nie było?

I tak do końca. Rzeczywiście dziwne, a powtórzenia co wers tego samego nie wplywa korzystnie na odbiór.
Jak dla mnie słabo.
Pozdrawiam.

Opublikowano

M.Krzywak pisze ,że dziwne. Może i dziwne, ale fajne. Nigdy nie zdażyło ci się szukac uczucia którego nie było? Wypatrywać gestów.......to dużo straciłeś. A może właśnie nie - sam musisz to ocenić. Mnie się podoba. Na pewno szukałeś uczucia, którego nie było, a może było tylko o tym nie wiedziałeś. Pozdro :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



No ja tkaże bardziej w linii obrony wiersza. Niemniej jednak zgadzam się z brakiem logiki, ja to określę jako "masło maślane".
Czasami z braku logiki też można coś wyczytać, ale to sektor dla schizofreników, więc zapraszam do klubu;)
Coś w tym jest - ode mnie plusiak!

pozdr.
Ariel
Opublikowano

Małe sprostowanie do gwiazd. Gwiazdy, które dostrzegamy niekoniecznie SĄ, a BYŁY miliony lat temu - opóźnienie światła, nie zapominajmy proszę :) Choć mam drobne wątpliwości, czy sam autor o tym pamiętał, to nie podobne do humanistów.

Opublikowano

treść-pisz o czym chcesz tzn. im dalej od tego o czym już było tym lepiej (niepowiem jak daleko jesteś od tego co było, pomyśl)
strona techniczna, na którj się nie znam(bo skąd, przecież w szkole tego nie było)- słabo, powtórzenie tego samego schematu w sześciu wersach, jakby brakowało pomysłu na coś innego
pozdrawiam:-)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Humaniści jak najbardziej powinni o tym pamiętać, a poeci w szczególności,
bo to jest czysta poezja. Dzięki za ten koment:)

Co do twojego wiersza Panno Nikt, to jakkolwiek nie musisz sobie brać do serca
słów M. Krzywaka o braku logiki (on lubi się czasem podroczyć:), to zgodzę się
z nim, że popełniasz morderstwo wiersza, powtarzając w drugiej strofce niemal
to samo co w pierwszej. Kręcisz się wokół "nie było, nie ma, nie widać, nie znaczą";
to trzeba zmienić, jeśli chcesz uratować - jak to już ci tutaj mówili - dość ciekawy
pomysł.
Pzdr! :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Buenos Aires Buenos Aires ja uwielbiam szampana w Beunos Aires   wszedł organista na wieżę i patrzy czy trupa nie wiezą.... Droga Mleczna  jak kolia diamentowa Nefretete pulsuje ogniem atomowym a chmurki na nieboskłonie jak owieczki Witkacego suną majestatycznie w dal żal mi lat zielonych matury i Ewki mi żal....
    • jeszcze nie raz się podniosę i pozbieram swe manatki  ale kiedyś przyjdzie moment że odejdę z tęczą rankiem   by co ziemskie pozostawić na tym marnym łez padole może ktoś mi duszę zbawi w bezkres niebios się wybiorę   pozdrawiam
    • wiesz moja przyjaciółko kochałam cię zbyt nieumyślnie byłaś pragnieniem łasiło się do mojego nienasycenia   przeznaczenie tworzyło dwie osobne historie smutno mi było czuć chłód w twoim sercu   choć klękałam błagałam o okruch uśmierzenia przestałaś istnieć dla mojego świata   zginęłaś zanim spojrzałam w lustro lunął deszcz ciężarne krople roztrzaskiwały się o sumienie wiedziałaś którędy iść gdzie nie sięga mój oddech nie słychać serca   dla ciebie spisuję tę autobiografię do bólu grafomańską żałośnie wierną a tak odległą
    • celnie   gdzie cię można odnaleźć teraz gdzie cię szukać w przestrzeniach jakich gdy u wielu jesteś na ustach jak przykrywka eurokloaki   zabierają nam cię wciąż po kawałku odcinają kolejne kupony jesteś prawie jak slogan wytarty na drobne dokładnie zmielony   pozdrawiam
    • Zaimponowałem A, zamiast ją zdobyć. Wyszło nam takie miałkie, bezzwiązkowe niby jednak coś, ale nie do końca. Mówiła mi czasem, choć za mało ją słuchałem, a i ona nie słuchała, no nie o to chodzi, no niestety Daniel, nie o to chodzi... Zamiast zdejmować ubrania z siebie i fotografie z otoczenia, zdejmowaliśmy śmiechy i uśmiechy z naszych twarzy. Nosiliśmy i bywało, że wspólnie ten niewątpliwy ciężar niełatwej relacji. Raz poryw, innym razem nudna stagnacja. Czasem też się człowiek i powiezie i przewiezie. Nasze bliżej było ciągle mocno niesprecyzowane. Jakieś to takie wyszło lub nie wyszło i napięte i nadęte i dęte. Coś jak AI dente. Relacjonując kumplom to coś z A musiałem bez przerwy te osobliwe szarości kolorować i koloryzować, bo opowiadając im prawdę kiepsko bym wyszedł w tej bezbarwnej opowieści, gdzie momentów było zdecydowanie za mało. Nawet patosu, ważne przecież, choć kontrowersyjne pojęcie, w tym wszystkim było za mało i tylko tyle co kot napłakał, notabene mowa tu o takim kocie, który umie płakać, a bywają takie koty.   Warszawa – Stegny, 08.09.2025r.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...