Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

buch buch
kong kong
pikulet pikulet
fiterowe kolety
swannego fidko
ftedy f to
figuretka koko

Krówka Gigant

siomka kromka
hi hi
lotka notka

krówka petitka


/nowy tytuł, myślę że lepszy : " Z języka traw "

Opublikowano

Tomaszu, co znaczą te trzy kropki?

Anno Mario K., to raczej zabawa słowem - ja też często nie rozumiem, wierszyk jest tego dowodem...

Chanah, każde zrozumienie jest w porządku, nawet jesli miałoby znaczyć niezrozumienie, byle byłoby od Ciebie. Kategoria dobre - złe tu raczej nie pasuje. Nie znam jeszcze słów,które mogłyby oddać wiernie to co kiedyś usłyszałam i po prostu zapisałam - ot tak sobie dla zabawy, a że blisko byłam trawy to podejrzewam, że .. to z tamtej strony ten język

Bartoszu, smutno mi, bo czuję że Cię rozczarowałam;)Nastepnym razem postaram się aby obraz był bardziej klarowny.Jeśli widzisz tu rozmowę z małym dzieckiem - to zostawiam Ci Twoje widzenie, choć myślę że w parku za duzo hałasu ,żeby tak naprawdę poswiecić dziecku na tyle uwagi by dosłyszeć jego język, poza tyle tyle tam dzieci, biegają, krzyczą, lulki palą, tańce, hulanki, swawola:))))
Ale "buch buch" - bardzo do Twojego obrazu pasuje, zauważ częste klapsy zniecierpliwionych rodziców;)

Olesiu, naprawdę się podoba? nie wierzę...


Wszystkim bardzo dziękuje za komentarze
Pozdrawiam ciepło
Mag

Opublikowano

mi to przypomina gawożenie dziecka wyniesionego w trawę, jakieś bajanie, szczebiotanie i ciastko - jeśli to o to chodzi, to wiersz mi się podoba, a jeśli nie - to zupełnie nie wiem o co biega...

ale wiesz co ja myślę, że to jest gawożenie i taki powinien być tytuł - naprowadzi odbiorcę na właściwą drogę:)))

gawożenie w trawie, albo coś w ten deseń;
pozdrawiam
eva

Opublikowano

Ewo
sama sie dziwię, skąd ten język? dochodził z trawy, a dziecka w poblizu nie było.. trawa wydawała sie byc rozbawiona - potrząsała, chichotała zielonymi włoskami. Ja tez pytałam jej :o co biega?" A ona nic, tylko dalej tańczy, buja sie delikatnie...skoro widzisz dziecko to może ono jednak tam sie ukryło - i więcej rozumie...bo zwinniej biega;))))
Sciskam cieplo, Mag

Opublikowano

Czy naprawdę to jest zapis tego, co usłyszałaś w trawie?
Jeśli tak, to szczerze podziwiam wyobraźnię.
Ostatnio też miałam okazję przysłuchać się "mowie" trawy, ale nie potrafiłabym tego w żaden sposób zapisać.
pzdr :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Cóż Mag, po cichu właśnie na coś takiego liczyłem:) I w tym kontekście zgodzę się
z Anią M. K. - gratuluję wyobraźni:)
Uważam natomiast, ba! żądam kategorycznie zmiany tytułu! :) Przy takim tekście
tytuł musi moim zdaniem znacznie lepiej naprowadzać na właściwy odbiór.
Sama widzisz - tera ludziska stojo z rozdziawionymi gębamy...
A mogli by się uśmiechać:) Pzdr!
Opublikowano

Bartoszu, miło Cie widzieć. Myslisz że mi było łatwo jak ta trawa przemówiła w swym języku, stałam z rozdziawioną gębą...
Anno M.K- słyszałam wiele razy, ale tylko raz zapisałam ;)) to mój basniowy świat, basniowy język

Kochani, może jakbym przeczytała dla Was ten wierszyk to byłby lepszy efekt:)))

Bartoszu, skoro żądasz tak po męsku;) zmiany tytułu, to chyba musze ulec, a więc:
"wyobraźnia buszująca w trawie"
"trawa i jej tajemniczy język"
"trawa ma też prawo głosu"
"w języku traw"
"ja tez nie rozumiem"
Wybierz sam lub dodaj sam

Sciskam cieplutko
Mag

Opublikowano

Z twojej listy zdecydowanie najbardziej "Z języka traw".
Od siebie mogę zaproponować "Słownik traw", ale to już
niemal to samo. Nie wiem, czy to dobrze, ale słyszę wśród
tej trawy buszujące mrówki. :)
O, właśnie - a może "Buszująca w trawie"?
Heh, superancki ten twój tekścik:) Niech chwilę jeszcze poleży,
ale chyba go sobie wezmę.

Opublikowano

Chyba masz rację, tam buszuja mrówki, takie minikrówki - widocznie żle dosłyszałam i zamiast "m" wpisałam "k"
Krówka Gigant znaczy Mrówka Gigant to pewnie królowa- mrólowa, a siebie to widze jak taką mrówkę petitkę, zwykłą małą mrówkę buszujacą w trawie.
Słyszę jakieś uderzenie "buch buch , kong kong" chyba królowa woła nas na jakies ważne posiedzenie - to chyba obiad, bo pojawia sie kromka.

Bartoszu, mam pytanie natury technicznej, czy w takiej sytuacji to można tytuł jeszcze zmienić na forum?

Zmienię na" Z języka traw"

Opublikowano

Wedle mojej skromnej wiedzy możliwości są trzy:
a) napiszesz do moderatora (nie wiem jak, ale zapewne jest to możliwe)
i poprosisz o zmianę tytułu
b) napiszesz pod tym tytułem, który jest teraz, po prostu edytując
treść wiersza, np. coś takiego: Nowy, znacznie lepszy i boski tytuł: "Z języka traw",
albo coś w tym stylu:)
c) usuniesz wiersz z listy, poczekasz tydzień i wkleisz go na nowo pod nowym tytułem.

Jak widać, najprostsza (proponowana przez mnie) metoda to metoda b.
Pzdr! Smacznej kromki:)

Opublikowano

wiesz Mag, ja kiedyś próbowałam dobrać słowa ludzkie do mowy ptakow, wuchodziły dziwy i słowa - nawet wstydliwe,
bo np. drozd śpiewa: choć to, chodz tu, weż to, weż ,to daj to, daj to ,pirll
i co jeszcze w ty sensie,
i dlatego podziwiam cię za odwagę, że dałaś tu to gaworzenie traw.
pozdrawiam ciepło ES

Opublikowano

Ja jak słuchałem mowy traw, to najczęściej mnie zwijali... Ja potraktowałem ten tekst jako zabawę i myśle, że dobrze zrobiłem, chociaz miast onomatopeicznych zabawa słownych wyszły bardziej, hm...
No ale...
Pozdrawiam.

Opublikowano

dzięki za odwiedziny
co w tym śpiiewie drozda tak wstydliwego?a ja nie taka odważna, moze raczej nierozważna.

pozdrawiam ciepło.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Opublikowano

Az mnie zastanawia co takiego mówiły te trawy, że Cie zwijac musieli?
Jeszcze nie rozumieniem Twojego komentującego hm... i no ale... - ale to miłe
dzieki za odwiedziny

Ja dzis usłyszałam w tym wierszyku pikulinę w wersji męskiej tzn. ktos tam chyba w trawie gra na małym flecie - pikulet pikulet brzmi śmiesznawo..
Ja tez wierszyk traktuje jak zabawę, i mam wrażenie że słowa nie do mnie należą więc jakby co to się wyprę, że nic nie słyszałam...


Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
    • Bez słownika nie rozłożę

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...