Aureliusz

[Leonard Tall]

W zamyśleniu szarych firanek
płynie niebo jak okrągła
szpula nici odbita w kałuży
Domy dziś zasypiają snem Marka
Aurelego (wtedy kiedy Rzym
był ograniczony szczelnymi limesami)
książka wdarła się na zachód
słońca w oczkach firanki z bzu

Dziś gdy wyjdą gwiazdy wspominać
będą jak Cezar płynął Nilem i ważył
los na szalach z papirusu jak Wilhelm
dotykał trawy pod Hastings palcami
kreśląc myśl

Dziś gdy wyjdą gwiazdy te co zawsze
na te same co zawsze miejsca (nad tym
jaśminem Orion a nad żółtym blokiem
Lutnia) zamarzą znów o jeźdźcu który
nauczył je wschodzić codziennie
i o kapitolu który pokazał jak być
nawet gdy się nieistnieje

W poukładaniu ksiązki i wolnym wachaniu
firanki dotyk marmurowej ściany
tamtej nocy i mrok o zapachu Tybru

[Leonard Tall]

sagte mir bitte co o tym sądzicie (czy jakos tak - nie znam sie na tym jezyku :)

[Jaro Sław]

W tym roku jedzie nasza ekipa pod Hustings....
A poważnie - cieszy mnie porządny wiersz na porządny temat, luteratura, historia i życie....

[Leonard Tall]

dzięki za opinie a wszystkich czytających przepraszam za wachanie :) ale w sumie to warsztat wiec chyba mozna ;p