Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Myśl


Szron

Rekomendowane odpowiedzi

Jużeś myślał.
A w zamysłach, tych zawilszych, jak much tysiąc,
grzmiały boskie ludzie skrzydła.
Jam opuścił to więzienie, nazbyt lotne,
nazbyt kruche. Tylko myśl i drzwi
jedyne powstrzymują gęstą falę
ludzkich dusz i ludzkich lalek. Wątłym,
któren jako nić cienista dusi
Utrzymać,
wisieć chwilę
i kołysać, zakołatać sercem, duchem...
Myśli wzbiorą i potopią,
potok śmiercią barwi usta, które kwiląc, życie bodą...
jużem myślał,
jak powieki opadają zbrojnie w ciszę,
a to myśl szaleńcza legła,
potem nic już...
Tylko spokój.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...