Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Było ciepło a z lasu dobiegał ptakow śpiew
Nie było nic procz nas i cienia drzew
Szukałem wzrokiem głebi Twoich oczu
Czekałem aż mnie zauroczą
Znalazłem i zginąłem
W Twoje źrenice tak słodko płynąłem
Począłem dotykiem Twoją twarz poznawać
By moc w pamięci Twoj obraz odtwarzać
Ty ciągle milczałaś
Ja nie wiedziałem o czym tak pięknie myślałaś
Starałem się wyczuć, probowałem zgadnąć
O co w Twojej głowie boj się toczy żarliwy ?
Czy wzrok mnie nie myli ?
Czy odwzajemniasz namiętne spojrzenie ?
Czy Twoje myśli moich szukaja ?
Czy nasze usta się w końcu spotkają ?
W bezruchu siedzieliśmy przez chwilę
Chwilę dłuższą niż wszystkie wieczności
W powietrzu czuć było zapach miłości
Wargi wbrew woli , lecz za serca rozkazem
Brnęły ku sobie , brnęły nieprzerwanie
A pragnienie i spełnienie stały się jednością
Połączone na zawsze wielką namietnością
Życzyłem sobie by ta chwila nigdy się nie skończyła
Żeby warga z wargą zawsze tak tańczyła
Żeby.....ahh jaki piękny sen...

Opublikowano

och.... śliczny wiersz, normalnie rozpłynęłam się..:). Najbardziej mi się podoba że czytając go mogłam sobie doskonale wyobrazic ten las, drzewa i ptaki..i tak pięknie piszesz o pocałunku:) genialnie moim zdaniem. tylko pisz dokładniej np. ł to ł, a nie l i nie rób literówek - wtedy wiersz na prawdę bedzie doskonały!!!! pozdrawiam serdecznie i życzę powodzenia:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • pierwsza dłoń argument   cios odłamek możliwość   dziś gładka tafla synaptyczny brak sprzeciwu   ściskamy nagrobki nowej liturgii - tu nie ma walki brak jest starożytnego ducha
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        przesyłam Tobie moje światło Migrenko :) lśni i skrzy :) przez zgaszone gwiazdy przecinając pustkę :)    pięknie :) buziaczki ;)     
    • @KOBIETA Ten wiersz jest jak miękki, nocny list do ukochanej osoby. Przemawia przez szczerość bez ironii, bez potrzeby maskowania uczuć, rozplątując przestrzeń intymności, gdzie noc nie jest tylko tłem, ale staje się językiem miłości i jej rekwizytami - welonem, falą, gwiazdą, wiatrem.
    • @Wędrowiec.1984 Bardzo dziękuję! Twój komentarz jest bardzo intrygujący. :))  @Alicja_Wysocka Dziękuję Ci z całego serca. Twoje słowa o myślach "nierozgarniętych", "półżywych, albo i mniej" brzmią jak przedłużenie wiersza. :)  Dziękuję za pyszną herbatkę w pięknej filiżance. :)  @Nata_Kruk Dziękuję Ci bardzo za te słowa – szczególnie za to piękne życzenie. Życzę Ci tego samego spokoju, który pozwala rzeczom dojrzeć do realizacji. :) @huzarc Dziękuję Ci za ten komentarz – czytając go, poczułam, że ktoś zobaczył w wierszu nie tylko to, co chciałam przekazać, ale też więcej. @Migrena Dziękuję Ci za ten komentarz – jestem nim głęboko poruszona i szczerze zaskoczona. Czytając Twoją analizę, miałam wrażenie, że ktoś otworzył przede mną mapy ukrytych ścieżek, których nie umiałam nazwać. To niezwykłe uczucie zobaczyć tak szeroki, filozoficzny kontekst. Twoje odniesienia do Arystotelesa, egzystencjalizmu, fenomenologii, hermeneutyki i taoizmu – to wszystko brzmi niesamowicie. Szczególnie poruszyło mnie to, co napisałeś o taoizmie i o tym łagodnym oczekiwaniu, aż rzeczy dojrzeją. Może właśnie w tym był sens tego wiersza. I dziękuję za te ostatnie zdania – znaczą dla mnie niezmiernie wiele.
    • @huzarc   sypiąc sól i cukier …na spierzchnięte usta ;)  Zapada …w miękkość tkanek :)    pozdrawiam huzarc :)  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...