Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Żar rozbiela niebo.
Granie cykad wypełnia powietrze.
Na rozgrzanym kamieniu znieruchomiała jaszczurka.
On też siedzi bez ruchu w cieniu samotnego drzewa.
Odpoczywa.
Przeszedł dziś wiele kilometrów.
Teraz spod przymkniętych powiek leniwie śledzi poruszające się cienie liści.
Nie myśli o tym co się stało,
jak do tego doszło,
dlaczego,
skąd pojawiła się ta myśl,
by zostawić wszystko,
całe dotychczasowe życie.
Po prostu wsiąść w pierwszy samolot,
a potem iść, iść, iść.

Od kilku dni przemierza stary szlak pielgrzymów,
pewnie dawno zboczył z trasy.
Nie ma to dla niego żadnego znaczenia.
Docierają do niego jedynie najprostsze doznania -
głód, pragnienie, ból nóg, nocne chłody, skwar.
To co było też nie ma żadnego znaczenia.
Liczy się tylko droga.

Oparty plecami o pień drzewa czuje chropowatość jego kory.
Wypełnia go pełnia szczęścia, spokoju i harmonii.
Wysoko okrzyk drapieżnego ptaka.
Jest, rozumie, żyje.

Drga powietrze nasycone goryczą schnących ziół.

Opublikowano

Mnie się podoba, tylko pewnie "fachowcy" pojadą po tobie, że to nie jest dział poezji. Wyszła taka proza poetycka, ale czuć tam ...romantico. Czekam na coś dłuższego. Na razie było fajnie. Pozdrowionka. p.s. O kogo chodziło w tej kwiaciarni?

Opublikowano

Tak naprawdę - ,,Żar" to moje spisane marzenie. Żyjemy w jakimś szalonym wirze, brak nam czasu... właściwie na wszystko (poza wariacką pracą) - a szczególnie na to, co najważniejsze - na spojrzenie w głąb siebie. Przecież do przeżycia potrzeba tak niewiele, czy musimy tak gnać w jakimś obłędnym pędzie? W ,,Kwiaciarni" to też ja - etap dojścia do ,,Żaru". Następna będzie ,,Perła".
To jest takie krótkie - bo zalew słowotwórczy mnie przeraża - słowa trzeba ważyć. Może ma na to wpływ mój analityczny sposób myślenia (inżynier ;). Do zobaczenia na samotnym szlaku.

  • 2 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Piękne, liryczne cząstki. Odbieram je całą sobą. Doskonale rozumiem.  Bardzo pojemna tytułowa iluminacja, która w kontekście całości daje niesamowitą przestrzeń i wiele do myślenia. Można podróżować nie tylko w głąb podmiotu lirycznego (stan psychiczny), ale można też pofilozofować, odkrywając głębsze, bardziej duchowe tudzież metafizyczne pokłady. Wiersz skłaniający do zadumy. Zatrzymałeś. Pozdrawiam. 
    • Są różne powroty, tutaj jest tylko o jednej sytuacji. Nie da się uciec od siebie, jeśli się dokądś ciągle wraca.   Krótkie życie, więc wracamy. Myślą, czynem lub słowami.   Jakaś widać jest potrzeba, choćby rzucić okiem, że się nie da ;-)     Pzdr.  
    • @tie-break, piękne słowa, mądre spojrzenie. Dziękuję.   @violetta, nawet nie wiesz w jakim jesteś błędzie. O związek trzeba dbać, o miłość trzeba dbać, każdego dnia pokazując, udowadniając sobie jak bardzo jesteśmy dla siebie ważni. Do udowadniania jest więcej niż mogłoby się wydawać i to żadna ujma, to wzajemny szacunek i zrozumienie. Pozdrawiam.   @huzarc, bardzo mi miło, że tak odbierasz. Dzięki wielkie.    @Simon Tracy, bardzo dziękuję za mocny głos. Pozdrawiam.    @viola arvensis, cieszę się, że tak to widzisz. Bardzo dziękuję za komentarz. Serdeczności.    @Berenika97, dziękuję za czytanie i podzielenie się słowem i za przestrzeń, którą dojrzałaś. Miło mi. Pozdrawiam.    @Nata_Kruk, dzięki za wgląd i słowo. No właśnie, burza... Wytrawni łowcy burz od razu wychwycili;) Bardzo dziękuję. Pozdrówka.  Ps Widzę, że pewien fragmencik nie uszedł Twojej uwadze:)  Cieszy, że dojrzałaś ten myk;)     @lena2_ @sisy89 @Natuskaa dzięki za uznanie. Pozdrawiam.
    • @Roma   Kalejdoskop tęsknot, pragnień i potrzeb oraz odcienie miłości:)    podoba mi się:) jest …oryginalny! Nie wiem czy to adekwatne słowo…może bardziej…wyjątkowy ? pozdrawiam serdecznie:) 
    • @EwelinaKrótko i treściwie. Sam także potrzebuję często takiej ciszy. Super wiersz.  Pozdrawiam serdecznie.  P.S.: Myślę, że za niedługo wrócę do Twoich pozostałych wierszy. Powoli się rozbudzam i pojawia się we mnie ciekawość. Byle tylko energii mi starczyło na wszystko :-) 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...