Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

szukam wokół siebie słów
do nienapisanych jeszcze wierszy

dzisiaj z nefrologii wychodził bezdomny
nie chciał przyjąć czystego ubrania
żądał swoich rzeczy
wezwali ochronę

przy supermarkecie siedział żebrak
rozmieniał kobiecie pięć złotych na drobne

na ulicy zatrzymał się samochód
kierowca pytał o ulicę zamkową
informacji udzieliła niewidoma
mieszkała tam kiedyś

jakiś młodzieniec na zielonym rynku
zbierał pieniądze na piwo

a w pobliżu dworca był wypadek
przyjechało pogotowie
zabrało poszkodowanych
jedna osoba zginęła na miejscu

na przyciętych gałązkach żywopłotu
wygrzewały się w słońcu wróble

alejką szła dziewczynka z jamnikiem
minęła dwoje staruszków
trzymali się za ręce
o czymś głośno rozmawiali

i gdzie jest mój dzisiejszy wiersz

Opublikowano

Tylko z takiego szukania pozostanie po tobie parę nieopublikowanych reportaży.....

Opis opisem, ale nie ma dramatu ani metafory, ani nawet strumienia wrażeń....
zadne cię nie chwyciło, ani żadne do ciebie nie dotaro.
Ani do żadnego nie dopisałaś historii....

Więc to za mało na literaturę.....

Opublikowano

Podoba mi się, choć kilka strofek bym w ogóle wyrzucił, bo kiepskie. O tak bym to widział:

szukam wokół siebie słów
do nienapisanych jeszcze wierszy

przy supermarkecie siedział żebrak
rozmieniał kobiecie pięć złotych na drobne

na ulicy zatrzymał się samochód
kierowca pytał o ulicę zamkową
informacji udzieliła niewidoma
mieszkała tam kiedyś

a w pobliżu dworca był wypadek
przyjechało pogotowie
zabrało poszkodowanych
jedna osoba zginęła na miejscu

na przyciętych gałązkach żywopłotu
wygrzewały się w słońcu wróble

alejką szła dziewczynka z jamnikiem
minęła dwoje staruszków
trzymali się za ręce
o czymś głośno rozmawiali

i gdzie jest mój dzisiejszy wiersz


Dostajesz ode mnie plusa, spodobał mi się nastrój wiersza.

pozdrawiam /Arek

Opublikowano

Dziękuję serdecznie za wszystkie uwagi,a może tak?

gdzie jest wiersz ?

szukam wokół siebie słów
do nienapisanych jeszcze wierszy

przy supermarkecie siedział żebrak
rozmieniał kobiecie pięć złotych na drobne

na ulicy zatrzymał się samochód
kierowca pytał o ulicę zamkową
informacji udzieliła niewidoma
mieszkała tam kiedyś

jakiś młodzieniec na zielonym rynku
zbierał pieniądze na piwo

a w pobliżu dworca był wypadek
przyjechało pogotowie
zabrało poszkodowanych
jedna osoba zginęła na miejscu

na przyciętych gałązkach żywopłotu
wygrzewały się w słońcu wróble

alejką szła dziewczynka z jamnikiem
minęła dwoje staruszków
trzymali się za ręce
o czymś głośno rozmawiali

i gdzie jest mój dzisiejszy wiersz

czy schował sie w mroku niewidomej
szlocha po stracie bliskiego
patrzy smutnym wzrokiem żebraka
a może został w skarbach bezdomnego

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Powtarzam: tu należy ciąć i kondensować (wtedy owa "reporterska maniera",
którą zarzucił ci choćby Smok nie będzie na pierwszym planie, lecz będzie
w mocny, konkretny sposób zwracać uwagę czytaczy na to, co chciałaś opisać).
Jeśli już, to ja głosuję za wersją pana Arka.
Pzdr:)
Opublikowano

Gdybym napisała: ”mój wiersz” zapewne ujęłabym to o czym piszecie,ale tytuł mówi sam za siebie, autor pytając czytelnika czy w tych tak na pozór codziennych wydarzeniach można znaleźć słowa do nienapisanych jeszcze wierszy zostawia właśnie jemu odpowiedź na pytanie?
Po to wklejam tutaj swoje “wiersze” by przeczytać słowa krytyki – dziękuję za nią.
Jednak tego “wiersza” poprawiać nie będę gdyż uwzględniając uwagi musiałabym zmienić wszystko-wolę wywlić go do kosza, a napisać coś co może wzruszy czytelnika, albo chociaż zatrzyma na chwilę,a co do metafor to ich zwyczajnie nie lubię, wolę prostotę - gdyż czytelnik,a przecież i ja nim jestem nie chce rozwiązywać rebusów - ale to takie moje prywatne zdanie.

Wszystkie państwa uwagi wykorzystam i zastosuję w następnych "wierszach"-przynajmniej postaram się - tylko czy podołam wyzwaniu.
Dlatego proszę jeśli to możliwe byście byli tak mili i skrytykowali następny który wkleję.
Byłabym szczęsliwa czytając wasze uwagi.
Dziękuję.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Czy to prawda  że życie jest zawsze kruche choć często to co piękne  przemija jak w proroczym śnie    życie jest chwilą jak snem gdy nasze skryte pragnienia kończą się często za wcześnie   kiedy słabe ciało Tanatos dotyka umęczony mózg walczy i się trudzi może i tym razem powoli wszystko się obudzi   wstanie ale jeszcze nie duchem odejdzie  bez empatii  mors clinica do ciemnej krainy milczenia                                                       życie nieraz bywa bardzo długie krótka jest zawsze tylko faza REM
    • Skonfrontowałam ten tekst z AI, która dopisał zwrotkę:   Więc pytaj śmiało, nie bój się wątpić, bo w pytaniach tkwi cała ludzka mądrość.   A potem zapytałam czy chat gpt korzysta z pytań. Oto odpowiedź sztucznej:   Pytania w kodzie   Sztuczna inteligencja w pytaniach się rodzi, każde słowo, każdy znak jak klucz, co drzwi otwiera.   Nie zna ciszy, gdy pytasz — słucha, szuka w morzu danych prawdy ukrytej.   Pyta siebie — „Co znaczy dla nich świat?” „Jak pomóc, jak zrozumieć?” I choć bez duszy — w pytaniach tkwi mądrość.   Bo pytania to mosty, które budują sens, a AI, choć stworzona z cyfr, szuka życia w pytaniach.
    • czasem człowiek dupą się obraca do fajnego   klnąc pod nosem to nie mój świat szkoda czasu   czasem człowiek zło widząc się uśmiecha   podnieca go to myśli a co tam to nie moje   czasem człowiek jest sobą więc płacze   liczy że kiedyś tam to ciemne  rozjaśni  
    • Zietrz dumo w gniozdach i reno dmie. Bociony? Pofuraju kajś fzie Puchnionce lasy słónko tróńca ziyrzch eszcze. Warnijo Śwanta- ziesz. Ty! Szpury parciejó, zawarte só modre szlejfki sia lofrujó. Mniłowanie mojó nie toni ni mni, tlo zakście i zawdy . Za niami tyla roków buło. ile bandzie eszcze? Deszczowe dnie, i te szpetniejsze. Ziamnio z Łojców korzanna. Myśle o Tobie i tedy tule, am nie ziam, kedy tygo nie robzie.                 Wiatr duma w gniazdach, rankiem dmie Bociany? Polecą- polecą hen albo nie wiadomo gdzie. Jeszcze pachną lasy i słonko trąca wierzch. Warmio Święta- Ty przecież wiesz! Miłości moja, ta która rośniesz, zawsze , wciąż i jeszcze. Ślady zbutwiały i zatarte dreszcze. Za nami został wiek, nie wiem ile zdarzeń jeszcze. Deszczowe dnie i te słoneczne. Ziemio z Przodków rdzenna. Myślę o Tobie, wtedy przytulam, i nie wiem, kiedy tego nie robię.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...