Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Wychodzę z domu. Rozgarniając powietrze, próbuję odnaleźć
punkt, odetchnąć od alkoholu i wszechobecnego hałasu. Gdzieś
po drodze, kałuże wylewają za kołnierz, nie zważając na konsekwencje
i ludzi. Coraz więcej powtykanych w życie wykałaczek.

Powroty są trudne, choć prościej trafić do innych, niż siebie. Inaczej
bywało z ojcem, tym bez syna i ducha, za to z kielichem w ręce.
Teatry, główna rola, wywrócony stół jako rekwizyt. I liść na twarzy
- podobno pierwszego razu się nie zapomina. Do bólu czasami

można się przyzwyczaić, zupełnie jak do wyjazdów mamy
za chlebem i nowym domem. Pamiętam, jak przywiozła euro,
wtedy się zaczęła gra kolorów i nerwów. Ostatnio pojawił się jakiś
nowy facet - ma wyremontować wszystko. Przeklęte wszystko.

  • Odpowiedzi 40
  • Dodano
  • Ostatniej odpowiedzi

Top użytkownicy w tym temacie

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Jak już wykosi trawę i okna opali na czarno, to pewnie pójdzie do sąsiada,
bo mu smieci rosną od czasu. A ten, z naprzeciwka, bez przerwy pisze,
może poeta, tylko z czego żyje? Na tacy widziałam banknoty, co oni z tego robią?
Znowu przychodzi ten pierwszy raz, łazi, jakby od nowa, i po co?

Takie tam wspomnienia, pozdrawiam, Stefan.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Jak już wykosi trawę i okna opali na czarno, to pewnie pójdzie do sąsiada,
bo mu smieci rosną od czasu. A ten, z naprzeciwka, bez przerwy pisze,
może poeta, tylko z czego żyje? Na tacy widziałam banknoty, co oni z tego robią?
Znowu przychodzi ten pierwszy raz, łazi, jakby od nowa, i po co?

Takie tam wspomnienia, pozdrawiam, Stefan.

Panie Stefanie, dziękuję za odwiedziny

zdrówka i serdeczności Espena Sway :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



chyba nie trzeba więcej dodawać - tym razem krótko i bez sapania - wow, każdy wyraz, każdy wers jest mi bliski, ależ trafione, kurde, może ja sobie pójdę bo mi gupio...

salve!!

czy ja dobrze widzę, Sanestis to napisał :O ? nie wiem
co na to powiedzieć. qrcze, no poprostu cieszę się :D
z takiego przyjęcia

zdrówka i serdeczności Espena Sway :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



chyba nie trzeba więcej dodawać - tym razem krótko i bez sapania - wow, każdy wyraz, każdy wers jest mi bliski, ależ trafione, kurde, może ja sobie pójdę bo mi gupio...

salve!!

czy ja dobrze widzę, Sanestis to napisał :O ? nie wiem
co na to powiedzieć. qrcze, no poprostu cieszę się :D
z takiego przyjęcia

zdrówka i serdeczności Espena Sway :)


aż taki straszny to chyba nie byłem??:>
ja grzeczny chłopak jestem (od święta)
Opublikowano

Espeno, czy to ciąg dalszy przeżyć Wiktorii? Tak to odbieram.
Oj, bardzo tu dużo między wierszami. Potrafisz kamuflować informacje, wymagając od czytelnika uwagi. Oczywiście bardzo na tak.
pozdrawiam serdecznie

Opublikowano

moglby z tego powstac niezly poemat. jako wiersz nie trafia do mnie, jakos tak czuje, ze nie czuje - przegadany i rozwlekly. moze poemat z tego zrobisz?

pozdrawiam serdecznie

Opublikowano

rozciągnij te wersy i wyszła by świetna proza, bo ja to w tym względzie widzę bardziej, troszkę podzielam zdanie pana Stefana, lecz nie do końca, bo klimat masz zachowany dosyć dobry.

pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Beenie, to nie jest konkretnie o Wiktorii, choć tematyka
podobna, dlatego w ten sposób zatytułowałam :)
peel tego wiersza, jest kilka lat starszy od Wiki,
dlatego też dostrzega inne rzeczy

dzięki za odwiedziny

zdrówka i serdeczności Espena Sway :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @NelaMocny przekaz, dużo emocji i piękny ostatni wers - o sensie bólu. Bardzo mi się podoba Twój wiersz. 
    • @Relsom @Berenika97 @Roma Bardzo dziękuję za tak ciepłe komentarze:):)
    • @MIROSŁAW C.Bardzo dziękuję! Wiatr, odwieczny hulaka.  Nie zna drzwi ani zaproszenia, Wpada zawsze bez pozdrowienia Raz poetą, raz psotnikiem, Głośnym jest osobnikiem! @Jacek_SuchowiczBardzo dziękuję!    Wiatr figlarz choć nie ma rąk uwodzi sukienki, pranie rozwiewa i nagle ... zwiewa.   @violettaŚmieszek i urwis jakich mało! Bardzo dziękuję!  @RomaBardzo dziękuję! Pachniało burzą i ogrodem, gdy zawitał ten urwis z ogromną energią, narozrabiał nieźle :) Pozdrawiam.   @Annna2Bardzo dziękuję!  @RelsomBardzo dziękuję!   Też go czuję, jakby niósł coś więcej niż powietrze — tchnienie siły, zapach wolności, puls natury. To niesamowite, jak potrafi poruszyć nie tylko firany, ale i duszę. @MigrenaBardzo dziękuję! @Migrena Cisza — Twoja ulubiona, a taka potężna. Nie potrzebuje krzyku, by poruszyć. Wystarczy jedno zdanie, jeden szept między wersami  i nagle w duszy robi się przestrzeń. To w niej dzieją się prawdziwe cuda.
    • @Roma Ależ mnie zaskoczyłaś! :))) Nie spodziewałam się, że taka prosta czynność, jak wspólne czytanie wierszy, dostarczy tak pięknych słów. Mój luby był i jest pierwszym czytelnikiem tego, co napiszę. Już dawno zwolniłam go ze stanowiska recenzenta (był i jest kompletnie nieobiektywny!). Dlatego "męczę go" wierszami innych autorów, tych, których sama cenię.:)) Ale "jego męka" i moja przyjemność z czytania, połączyły się w fajną formę wspólnego spędzania czasu. I to tylko tyle. Natomiast cieszę się, że Ty się cieszysz jako autorka niebanalnego i nieoczywistego utworu, który wywołał tyle fantastycznych emocji. Pozdrawiam ps. To już nie pierwszy Twój wiersz, który wspólnie podziwialiśmy. Mój małżonek najbardziej zapamiętał "a niech mnie" , nawet powtarza teraz "kurde blaszka!" A ja zastanawiam się, czy nadał mi nowe imię - blaszka.
    • I nastała szaruga przyćmiona jak ból głowy dach dudni w deszczu strugach dnia jednakie połowy   Czas godziny przeżuwa skazany na ściskoszczęk kukułka się wykluwa a w głosie słychać obrzęk   To z wiersza: cóż po chlebie kiedy nie smarowany – w jednym wersie pisany ten cytat tam był – niebem  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...