Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

a slyszales pan o indywidualizmie ?

dwie pierwsze strofy nie bede inne - poniewaz ja je napisalem...a w zwyczaju nie mam, jesli juz o tym mowa, wiersza poprawiac by idealnym mial byc...
a zreszta wcale mi sie nie wydaje, by panska propozycja byla lepsza ;-)
z pozdrowieniem :-)
~bap

PS a ten czas - jak juz sam pan zauwazyles, to rzecz wielce filozoficzna...

Opublikowano

A po co niby należy poprawiać? Po to, by spodobały się tym samym?
Do poprawiania trzeba dojrzeć. Taka jest prawda

moim zdaniem wiersze powinny być zapisem naszych odczuc a jeśli ktos w danym momencie w dany sposób wyraża swój obecny stan tzn że własnie tak czuje i "o to mu chodzi" dlaczego więc ktos mówi że lepiej byloby tak bądz inaczej? skoro jest tak to tak musiałobyć i z pewnością taki czy inny zapis jest równiez odzwierciedleniem nastroju w jakim poeta tworzył swoje dzieło.Nawiązując jeszcze do tego dojrzewania to możemy dorosnąć do krytyki wiersza a nie jego przekształcania a to są, tak mi sie przynajmniej wydaje, lekko odbiegające od siebie stwierdzenia :) takie jest moje zdanie :) dziękuję dowidzenia...:) pozdrawiam

Opublikowano

Oto co napisał Pan Tadeusz Hutkowski pod swoim wierszem:

"Jestem tu między innymi po to , żeby się uczyć .Uważam , że ta malutka kosmetyka nie zmieniła klimatu , który chciałem przekazać a nawet widzę ,że wyszła wierszowi na plus.
Nie wstydzę się tego , że się czegoś uczę ,choć młody już nie jestem.
Wiersz jest w dalszym ciągu mój.Zresztą jestem tu ogólnie postrzegany jako "początkujący poeta" i wszystko co jeszcze wyślę ,będę kierował do tego właśnie działu "P " , tym bardziej wolno mi naprawiać , poprawiać, zmieniać .
Dziwnie brzmi dla mnie Pani wypowiedź , uważa Pani , że ten wiersz już nie jest mój?...
Często poprawiam sam swoje dawniej napisane .
Wyczuwam , jeśli ktoś chce mnie wyśmiać , lub upokorzyć i wyczuwam gdy próbuje pomóc.W wypadku lekkiej kosmetyki tego wiersza czułem chęć pomocy osoby krytykującej.
Pani krytykę odbieram na smutno..."

W tym widzę dojrzałość, a nie samouwielbienie, tak ostatnio modne wśród młodych "poetów", którzy nie wiem po co publikują, powinni raczej spać ze swoimi wierszami z lustrem na suficie, żeby zawsze siebie widzieli - orgazm pewno murowany i to jednoczesny
Jeśli chodzi o ten wiersz, jakoś do mnie nie dociera
[sub]Tekst był edytowany przez Tommy Jantarek dnia 19-12-2003 01:07.[/sub]
[sub]Tekst był edytowany przez Tommy Jantarek dnia 19-12-2003 01:08.[/sub]

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • A oto komentarz odautorski: tworzę trzy style mowy wiązanej - tradycyjną, zaangażowaną i eksperymentalną i akurat ta jest ta trzecia.   Łukasz Jasiński 
    • @Marek.zak1 Dziękuję. W dzisiejszych czasach, niektóre rodzaje muzyki są głośne z definicji. Poza tym, w branży produkowania płyt, modne jest ostatnio podejście, podług którego tworzy się albumy głośne, ale za to mniej dynamiczne dźwiękowo. To nawet posiada nazwę: Loudness War. Muzyka, wyprodukowana w ten sposób, charczy i trzeszczy generalnie.   Przykładem była premiera albumu zespołu Metallica, Death Magnetic. Zrobiony przez Ricka Rubina, bądź co bądź człowieka znającego się na rzeczy, okazał się charczącą masakrą z nieustannie atakującą słuchacza ścianą dźwięku. Niestety albumowi koncertowemu, jednego z moich ulubionych zespołów, Led Zeppelin, o tytule Celebration Day, dostało się tak samo. Podgłoszono i skompresowano dźwięk do tego stopnia, że wszystko charczy niemiłosiernie, pomimo faktu, iż brzmi ciężko. Nie lubię takich produkcji.   O harfach również niewiele wiem, natomiast bardzo intrygujące są interpretacje utworów Chopina na ten instrument. Na YouTube jest dużo takich nagrań. Brzmią super.   Co do dyskotek - nie cierpię. Nigdy też nie starałem się o dziewczynę, na takich imprezach.
    • Dusza*   Dusza niczym biały kaloryfer elektryczny na czterech kółkach i z długim przewodem zasilania wetknięta w gniazdko napięcia   i strażacka siekiera klawo oparta drewnianym ramieniem jak śmierć o elektryczny kaloryfer na kółkach:   na kaloryferze niemiłosiernie lśni zbyt mocno zardzewiała ruda rdza.   (z tomiku: Kowal i Podkowa)   *więcej informacji Państwo znajdą w następujących esejach: "Komentarz - komentarz odautorski" i "Mój drogi świecie" - Autor:   Łukasz Jasiński (czerwiec 2008)  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Pomysłowo. Krakaj jak i one ;-)
    • Piękny sonet, jak to u Ciebie, z klimatami, które się przewijają. Dawniej ta muzyka była cichsza, bo nawet współczesne fortepiany grają głośniej i jednak maja pełniejszy dźwięk, a jedynym chyba instrumentem, który współczesna technika nie przebiła to skrzypce. Stradivariusy i inne dawnych mistrzów maja w sobie ich tajemnicę. O harfach mało wiem,  ale polecam koncert Mozarta na ten instrument. Arcydzieło.  Prawda taka, że współczesność jest głośna, bo wzmacniacze takie, że uszy bolą, a własnego głosu się nie słyszy. To dlatego nie przepadałem za dyskotekami, bo jak tu uwieść dziewczynę w takim huku:). Jedną poznałem w filharmonii, bo tam przychodzą specyficzne jednostki. Pewnie byłem wtedy za  młody, żeby to docenić.  Pozdrawiam    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...