nowy dzień

[Iris_IK]

zza gór świtaniem niebo powitało
ptaki i myśli
co nocy mało miały
bez snu
zaróżowiło świat
blade ziemi oblicze
i słowa

bursztynu kamienie
okruchy ciepła
w sakiew przesypane
kiedy patrzenie
dawało radość i ból

szara kora olchy
zatrzymała wilgoć
gładka i cicha
powierniczka trosk
przyjęła czoło oparte
i
policzki rumiane
nowego dnia

[paper_doll]

zdążyłam przeczytać w tym dziale wiersze, które powinny być przeniesione.
ten do przeniesienia nadaje się najbardziej.
banalny, wyświechtana metaforyka, nieskoordynowana i niekonsekwentna.
nie podoba mi się w ogóle. zarówno ze względu na formę jak i treść

zdrowia, p.

[Smok]

dla mnie takie dzielenie na działy to jest w ogóle bez sensu, przecież tu jest nie raz taka kupa, ze aż strach wejść :/

[M._Krzywak]

Dlatego warto omijac coś takiego. Po prostu.

[seweryna żuryńska]

droga Irenko

ja już nie rozumiem "współczesnych pejzaży poetyckich"
jakobym odeszła za kurtynę czasu
twój wiersz jak potok wpłynął w moje myśli
uśmiechem zabarwił rzęs łaskotanie
ale widocznie dla nowych spojrzeń to za mało
pisz, pisz dla mnie
ja czytam choć po cichu

pozdrawiam serdecznie
seweryna