Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

ma gotowość nagle spadła
bo się wstydu dziś najadłam
ćwicząc na basenie z deską
to pływanie stylem pieska
góra stroju w tym ferworze
odpłynęła gdzieś za morze
aż powiedzieć się wam boję
biust mój pływał jak dwie boje

Opublikowano

Czy już świeca zakupiona?
gdyż ja cała obnażona
dół gdzieś mi się zawieruszył
czekam w wodzie abyś ruszył
do ataku – choć bez „zbroi”
na mój dół i obie boje
ps.
przyznam, że się trochę boję
tego, co jak zając stoi
słupka

Opublikowano

Dawno już kupiłem świece,
teraz jeszcze tratwę sklecę
no bo skoro jesteś chętna,
taka szybka i ponętna
nie wypada byś czekała
i w basenie namakała,
a tym bardziej bez odzieży,
która sobie na dnie leży.

Lecz nim pójdę kupić wiosła
powiedz chociaż czyś dorosła,
czy swym ciałem zawiadujesz
i czy się nie wycofujesz,
i czy czekasz na rycerza
co na trawie się przymierza
jak rozegrac morską bitwę
i odpędzić gapiów sitwę,
tych co brzegi otaczają
i twą nagość podglądają.

Już do boju się sposobię
aby bronić boje obie
i dół także ci osłonie
gdy go ujmę w obie dłonie,
a w rezerwie mam języczek
i wiadoma rzecz, "patyczek"

Ty się nie bój patyczaka,
to nie heros, lecz pokraka
bo choć błagam, postam mi się
to on woli zostać w zwisie,
choć bywają chwile takie
kiedy staje się chojrakiem,
wtedy staje się czupurny,
agresywny, chyży, jurny.

Może będzie przemęczony,
bo przybędzie przecież z dala
albo skuli się ze wstydu
że go rozmiękczyła fala.
Czekaj pełna optymizmu,
różnie może się wydarzyć
a na razie pływaj sama
i każ swoim zmysłom marzyć.

Opublikowano

szczęka mi na biurko spadła
gdy przy komputerze siadłam
i zajrzałam w limeryki
tyś jest mistrzem polemiki
zwinnej puenty i ironii
nie mam szansy cię dogonić
a tym bardziej w szranki stawać
choć to tylko jest zabawa

więc wyciągam chustę białą
i machając rączką małą
w jasyr się oddaję sama
stojąc w wodzie po kolana
czekam grzecznie na rycerza
co ku mnie z „patykiem” zmierza

byłaby to niezła draka
spotkać takiego chojraka

Opublikowano

Gdyby słowa przekuć w czyny
gdzie uciekły by dziewczyny.
gdzie schowały by swe wdzięki
piękne panie i panienki?

Gdzie schowały by sie one
gdyby myśli uwolnione
faktem nagle wszystkie stały,
to gdzie byście się schowały.

A marzenia ukrywane
za pruderii parawanem,
też ruszyły by za wami
jako swymi ofiarami.

Na ołtarzach przyklękajcie
Bogu dzięki tam składajcie,
że to jednak tylko słowa
i zabawa wyborowa.

Bowiem w słownych tych potyczkach
nie szokuje żadna "tyczka"
ani "góra", "dół", czy "boje"
czy w duecie, czy we troje.

Byle humor dopisywał
kiedy będę Cię podrywał
a Ty z wdziękiem i wigorem
będziesz igrać z tym humorem.

Tak więc przyzwól mi Czarnuszko
bym mógł szeptać w Twoje uszko
to co tutaj nie napiszę,
by zachować względną ciszę.

Bo wychodzić poza ramy?,
nie, my jeszcze w to nie gramy,
jeszcze hazard nas nie kusi,
lecz czy zawsze tak być musi?!

Opublikowano

swoich marzeń nie ukrywam
za pruderii brudną szybą
oby tylko humor był
idź na całość! to mój hymn
już nadstawiam czarne ucho
by muzykę szeptów słuchać
choć to Piaskownica jest
wykonajmy pierwszy gest
dajmy skusić się losowi
bądźmy bardziej...hazardowi

Opublikowano

Z tym hazardem to ostrożnie
tylko nie myśl, że ja trwożnie
przed wyzwaniem uciekając,
kładę uszy tak jak jak zając.

Piaskownica a w niej piasek,
a na piasku tym bobasek
z piasku babki zgrabne stawia,
bawi się, nie zastanawia,
mówię mu więc - ty głuptasku,
po co stawiasz babki z piasku?

Babki lub oględniej baby
też przedmiotem są zabawy
a więc gdy wydoroślejesz
a tym samym spoważniejesz
to poczujesz tą różnicę
i porzucisz piaskownicę.

Odjechałem od tematu,
a tu tzeba przecież światu
obrazowo i dokładnie
hazardowej gry wykładnię
dać i wątek nasz miłosny
wpleść w objęcia pani wiosny
bo to wiosna nas nastraja,
no a potem to do ... maja.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Sarkastyczny uśmiech głupca, jesteś taki śmiały. Wszystko to iluzja, tarcza, co zatrzymuje strzały, by świat nie wiedział, jak naprawdę jesteś mały. Mur, który chroni to, co tak bardzo chcesz ukryć, łatwo byłoby skruszyć, gdybyś choć na chwilę opuścił wartę, przestał zgrywać bohatera i pozwolił nam zacząć od zera. Wiedziałbyś, że jesteśmy tacy sami — wzbraniamy się przed łzami, chronimy kłamstwami. Choć wiem, że to oznacza serię pocisków w dłonie tak pełne odcisków, wiedz, że jestem obok. Nie musisz być jak posąg. Pozwól mi być bohaterem, twym szczęśliwym zakończeniem
    • Nieskończoność należy pomierzyć, temu cos uszczknąć, bo się nie należy... Pzdr.
    • Umieram - przebita obłokiem Rogatki podświadomości.  Ktoś dostał awizo z moim zniknięciem Uwaga: fatamorgana!  Brak obojętności.  Budzę się we fiolecie Wielu rzeczy nie pamiętam Do kilku - nie można mnie zmusić Knebel ustom nic nie da: wolnością też można dusić Smutne to:  poddajemy się - na mapie każdego świata I nie płacimy pieniędzmi:  spłacą nas dni, miesiące i lata w połowie - zmarnowane: ''Czy znajdę w końcu szczęście?''   przez takie trywialne pytanie ... 
    • Najgorszy architekt - czas. Rzeźbi fundamenty z oszustw i spękanych głazów. Życie to bezustanne umieranie, nawet jeśli się ma własnego "koucza" czy metr kwadratowy w Château d'Armainvilliers. Nawet - jeśli urodziłeś się na przełomie dzisiaj i wczoraj. Życie to rzeka, która prędzej czy później porywa wszystkich. I nagle masz o -dziesiąt lat więcej. I już nie jesteś w "mejnstrimie." Przepiękne akwarele, pastelowe pastisze bezludnych wysp w miejskich dżunglach.  Huśtawka nastrojów - na której człowiek siedzi sam jak ten palec.  W tle - karuzela sklecona z zerwanych mostów. Zrobię im fotkę. Kwiecień przemknął niezauważony,  wiosna po raz kolejny nie złapała bukietu. Piosenki mimo to - piszą się same, piosenki - pełne puchu, piór (wiecznych) i (wiecznych) niedomówień. Balony w kształcie serca w cudzym oknie na świat. Nie wiem, czy dziejemy się naprawdę, ale od tej chwili chyba nawet w nic ...   Zacznę sobie wierzyć.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...