Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Myślę, że ta dzie wka,
a raczej dzie wuszka
nie tak szybko pójdzie
ze Stekiem do łóżka.

Co innego ze mną,
gdyż tak mogę sądzić,
chociaż ludzką rzeczą
jest czasami błądzić.

A ja właśnie jestem
zbłąkana owieczka
i to mnie ma szukać
ta miła dzie weczka.

A jak już odnajdzie
to czule pogłaszcze,
chyba że się znowóż
zaszyję gdzieś w chaszcze.

Opublikowano

Myślę, że ta dzie wka,
a raczej dzie wuszka
nie tak szybko pójdzie
ze Stefkiem do łóżka.

Co innego ze mną,
gdyż tak mogę sądzić,
chociaż ludzką rzeczą
jest czasami błądzić.

A ja właśnie jestem
zbłąkana owieczka
i to mnie ma szukać
ta miła dzie weczka.

A jak już odnajdzie
to czule pogłaszcze,
chyba, że jej znowu
ucieknę gdzieś w chaszcze.

(wysyłam ponownie, ponieważ Stefana przerobiłem w pierwszej wersji omyłkowo na stek, za co przepraszam)

Opublikowano

Prysły mity o księżniczce,
prysły z wielkim hukiem
bowiem sama to stwierdziła,
że jest garkotłukiem.

A ponieważ ta niewiasta
życiem przemęczona,
przez autora tego wiersza
zostaje zwolniona.

Z obowiązku dogadzania
coraz innym panom
choć to może nie po myśli
ich intymnym planom.

Więc od teraz masz już luzy
zmęczona dzie wuszko,
ale nie ma nic za darmo,
ceną, puste łóżko.

Teraz możesz po dniu całym
leżeć jak królowa ...,
no i proszę, czyż bym musiał
zaczynać od nowa?

Opublikowano

Mało dziś na świecie takich
co o innych dbają,
więcej tych co bez skrupułów
cię sponiewierają.

Może język mój jest szorstki,
słowa nie ważone,
lecz zaręczam samym sobą
chciałbym taką żonę.

Bo to miło i przyjemnie
w łóżku jeść śniadanko,
tylko powiedz, by je dostać
mam pisać podanko?

Czy wystarczy tylko grzecznie
moja kuchareczko
szepnąć słówko a przyniesiesz
bułeczki i mleczko?

Opublikowano

Nie dworuj ze mnie
Mości Królewno,
bo tego pana
nie chcę na pewno.

On mi nie leży,
i nie bądź cwana,
sama dla siebie
weź tego pana.

Bo choć rubaszny
jest i wesołek,
może samotny
jako ten kołek.

Tobie wziąć jego
bardziej wskazane
bo ja za Chiny ...
- nie chcę z tym panem.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Tylko co ma do tego AI? AI będzie tak funkcjonować, jak ją zaprogramują ludzie, a ci oczywiście zrobią to zgodnie z jakimiś wzorcami. Pytanie - jacy to będą ludzie i w jaki sposób wychowani. A to, że koncepcje wychowawcze się zmieniają, nie ulega wątpliwości, odkąd potrzeby jednostki zostały postawione ponad potrzeby wspólnotowe. Sztuczna inteligencja nie stoi jednak w kontrze do czegokolwiek, odzwierciedla tylko bieżący stan rzeczy. Oparta (głównie) o modele językowe, operuje jedynie na systemie kodów i znaczeń. To my ją 'wychowujemy', jeśli można to tak nazwać,  ucząc pewnej struktury, odzwierciedlającej mniej więcej naszą logiczną percepcję, nasz aparat pojęciowy. AI nie rozumie rzeczywistości jako czegoś ciągłego, zmieniającego się pozostającego w ruchu, ewoluującego zrelatywizowanego, tylko jako zbiór stałych elementów, które zostały wprowadzone do bazy danych i w ich obrębie się porusza. A elementy te już wprowadza człowiek, który może być dobry lub zły, głupi lub mądry, mieć rozwiniętą wyobraźnię lub nie, rozległą lub wąską wiedzę.... No i trzeba jeszcze dodać, że AI jest - na razie - tworzona do realizowania określonych zadań, co pokazuje, że człowiek jednak chce pozostać wolny i zrzucić na nią to, czego wykonywanie go ogranicza. Odszedłem trochę od tematu, a zmierzałem do tego, że AI będzie w stanie 'widzieć' różnice', o których piszesz, jeśli tego zostanie nauczona.  Chyba, że chcesz powiedzieć, że sam czujesz się trochę taką sztuczną inteligencją, bezdusznie programowaną do pełnienia określonych funkcji  narzuconych przez zewnętrzny, techniczny plan, a nie dzieckiem wychowywanym do samodzielnej realizacji siebie, w zgodzie z tym, czego AI jeszcze nie posiada (wolna wola, samoświadomość).
    • Na pierwszy rzut oka ma to być coś sonetopodobnego. Ale popłynęłaś po tym jeziorze... w szuwary, Środki artystyczne zostały dobrze dobrane. obrazy są plastyczne, żyjące, z łatwością poddają się wizualizacji. Tymczasem forma sprawia wrażenie bardzo nieudolnie skleconego pancerza, w którym wiersz się dusi i dogorywa, a to przez nienaturalne inwersje, a to przez brak rytmu, a to przez pokracznie poprzekręcaną gramatykę. W ten sposób od razu pokazujesz czytelnikowi wszystkie słabe miejsca, gdzie nie umiałaś sobie do końca poradzić z językowym budulcem. Niech będzie to zwykły, wolny wiersz, który uwolnisz z tego stylistycznego żelastwa, a jeśli koniecznie upierasz się przy sonetach, to trzeba więcej treningu, bo tu już 'intuicyjnie' się nie da.
    • Kluczowe pytanie - co to znaczy 'lirycznieć'?  Życie staje się poezją, to oczywiście wynika samo z siebie, ale interpretacja utworu musi wyjść poza zwykłe ubarwianie, upiększanie. Wpisanie wspólnie przeżywanego czasu w wiersz zdefiniowany jako określona struktura, ma charakter o wiele bardziej brzemienny w skutki. Liryka jest przede wszystkim poszukiwaniem formy dla emocji, a jakie to ma konsekwencje dla bohaterów lirycznych? Jeśli ich doświadczenia zostaną przeniesione w rzeczywistość metafor, wówczas okaże się, że współdzielenie codzienności jest zarazem tworzeniem jej tak, jak poeta tworzy swoje dzieło - budowaniem sensu (życia) poprzez indywidualizację tego, co ogólne i nieokreślone. Np. we fragmencie ze sklepem - wszyscy tam robią zakupy, ale dla bohaterów nie jest to zwykłe wyjście do sklepu, bo liryka tak manipuluje percepcją, aby mieli poczucie, że chodzi o coś zupełnie innego. Realność staje się umowna,  jej poszczególne elementy mają być tylko nośnikami czegoś, co istnieje jedynie w świadomości i  osób mówiących w wierszu. Upraszczając - lirycznieć to budować rzeczywistość i kod, który ją na nowo zdefiniuje (niekoniecznie werbalny), zgodnie z tym, jak w niej chcą funkcjonować bohaterowie wiersza, czy jak to sobie - wspólnie - wyobrażają.
    • Zastanawiająca przypowieść, w której prosta obserwacja przechodzi w trafną ekstrapolację. Gwarowa 'śleboda' dodaje wierszowi ciekawego smaku.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Porażająco głęboka refleksja na tle nieistotnej reszty.   Ale dam lajka, bo moc tej cząstki rekompensuje wszystko inne.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...