Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Zgłoś



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnie komentarze

    • Komu służy jaka chwila.. Okazuje się, że żadna w Twoim wierszu.    W pracy na koniec też się ostatecznie liczy, kto był kto nie był. Lista obecności. Chwile ulatują cięzar pracy problemy zadania.   Pzdr.
    • Teraz trochę lepiej się czyta. Zapomniałem powiedzieć, że pięknie i z czułą uważnością opisujesz świat ptaków. Podobno ich obserwowanie ma dobry wpływ na psychikę człowieka.
    • @Migrena Wow! To pożar emocji i ciał, język tak intensywny, że aż boli. Każdy wers jakby był żyletką przeciągniętą po duszy. Tu nie ma miejsca na spokój – tu są żyły jak lonty, języki jak iskry, paznokcie jak sztylety, gwiazdy spadające jak przekleństwa. To nie jest erotyk. To liturgia zmysłów w ruinach dawnego nieba. Miłość i ból w jednym oddechu. Potrafisz władać językiem jak żywiołem. To się nie czyta. To się przeżywa — albo ucieka, jeśli ktoś nie ma odwagi spojrzeć w ogień. Takie pióra zdarzają się rzadko.
    • Bogami, duchami, aniołami, braćmi z wyższych wymiarów… Także między Jogą, transem, medytacją…
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Dziękuję. A ja myślałam, że to tylko wierszyk o gołębiach.  Pozdrawiam

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...