Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zapisuję cudze myśli
na cudzych kartkach
cudzym długopisem
nawet cudzą ręką
bo przecież nie jestem do końca sobą

a potem otwieram oczy
i patrzę co z tego wyszło

wielkie gówno

i podpisuję się pod tym
cudzym podpisem

Opublikowano

Brzmi bardzo samokrytycznie. Wydaje mi się, że trochę przeholowana ta samokrytyka. Jak się komuś ubliża, łatwo go zranić, zadawać rany samemu sobie to (przynajmniej w naszej kulturze) objaw patologii. Dobrze jest mieć dystans do tego, co się pisze - samemu czy nie do końca samemu, ale potępianie tego w czambuł to działanie destrukcyjne, ze zdrową krytyką nie mające nic wspólnego. Kiedy się używa takich mocnych słów jak "gówno" (które dla mnie jest wulgaryzmem i jako takie niesie ze sobą ogromny ładunek emocjaonalny) trzeba mieć po temu naprawdę poważne powody. Inaczej "wypierze" się te słowa ze znaczeń i pozostaną tylko niesmacznymi przerywnikami, jak często słyszane na ulicy "k", które właściwie dla nadawców tych komunikatów niewiele znaczy (tak niewiele, że nawet nie słyszą, jak je sami wypowiadają).

Wiem, że nasza twórczość często jest mierna i ma się ochotę tak właśnie o niej powiedzieć, jak Ty to zrobiłaś, ale ja nie śmiem, bo pamiętam co na ten temat powiedział mój ulubiony brytyjski pisarz, C.S. Lewis: "Nigdy nie wyrzucaj tego, co napisałeś, chyba, że jest naprawdę beznadziejnie. Większość moich najlepszych książek, albo tych, które uważam za najlepsze, powstała z tego, co zacząłem i odrzuciłem przed laty."

Wprawdzie Lewis pisał głównie prozą, ale myślę, że w jednakowym stopniu jego słowa można odnieść do poezji.

Uff.. Gratuluję, jeśli przebrnęłaś przez cały ten komentarz!
Pozdrawiam -

Anna

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Tęsknię i wierzę, mam nadzieję W zielone lata czas dokonań Spojrzenia których sam nie zmienię Niepokój oczu i przekonań   Wciąż jest mi bliżej do miłości Pomimo złego świata chłodu Spokoju chcę i normalności Unikam wojen śmierci głodu   Przez noc w poezji zanurzony Odważnie mówię o swych lękach Kolejny raz tekst odkurzony Artykułuje dziś w piosenkach   Mnie wciąż jest bliżej do spotkania Utkany z czasu w tajemnicy W ciemności w której serce składam A strat nikt nigdy nie obliczy   Znowu więc bawię się myślami Stąpam po cienkiej linie pragnień Wychodzę w noc idę śladami Dawnych wędrówek pośród marzeń
    • @violetta Pamiętam opowiadałaś o weselu w pałacu... będziesz księżniczką. Ja się zestarzałam przy robocie ale chociaż mankiety sobie z ozdobnego materiału uszyłam...
    • Tak sobie dzisiaj myślałem o tych zasadach które napisała Alicja i o tym co pisze Naram-sin że dla niego liczy się forma wiersza kunszt popranego pisania a nie treść. Ja nie mam zielonego pojęcia o tych zasadach które obydwoje znają na pamięć. Dla mnie nawet najsprawniej zrymowany wiersz ze wszystkimi zasadami i formami jak do mnie nie przemówi jest tyle warty co dziesiątki wspaniale rymowanych wierszy które zapełniają mi półki w biblioteczce, do których już nigdy nie zajrzę. Natomiast czytając wiersz niech i on będzie z połamanymi rymami nie trzymający się żadnych zasad ale który przeczytam i wywoła u mnie uczucia, który poruszy moją wrażliwość nie wiem na miłość, na współczucie, na piękno na artyzm, będzie słowem które do mnie prawdziwie przemówi, będę go cenił ponad poezję sprawnie zrymowaną ale nie niosącą dla mnie tego co w poezji cenię najbardziej. Jest nią spokój, który niesie po ciężkim dla mnie dniu lub pozwoli mi zapomnieć o otaczającej mnie niesprawiedliwości lub niosący jakieś przesłanie czy filozoficzną myśl, tego szukam na portalach z poezją i to odnajduję między innymi i w twoich wierszach. I naprawdę nie neguję że są ludzie którym nie podobają się takie połamane rymy, że przekreślają wiersze w którym rym z pierwszej zwrotki jest inny w drugiej zwrotce bo ten wiersz ktoś napisał tak jak czuł a ja go zinterpretowałem jak chciałem i dla mnie to jest wartością najwyższą.
    • @Ewelina braki prawdziwych kościołów:)
    • @violetta Prawda:) Nie zawsze to jest łatwe choć na pewno jest najlepszą drogą, żeby się uwolnić. Niestety nie każdy tak potrafi i przez to wielu po świecie chodzi smutnych i sfrustrowanych...
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...