Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

mgła spowija bezdenne zwoje
uwięzione ślepe bezskrzydłe
czekają czają się do skoku
iskry świadomości

promyk rzucony na sito gleby
taśmami życia przerwany
zawisnął chmurą nad czołem
tu rozwija złote skrzydła

Opublikowano

promyk rzucony na sito gleby
taśmami życia przerwany
zawisł chmurą nad czołem. Tu rozwija złote skrzydła


Fakt, sporo tych metafor. To wiersz z interpunkcją, więc jesteś niekonsekwentny. wywal ją i zrób biały, lub wstaw te brakujące znaki. Nie podoba mi się "sito gleby" to raczej filtr.

Pozdrawiam
E.S.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...