Z rzeczy chwiejnych

[Witold Marek]

wszystko płynie
więc moknie

waga aż śmieszna
gdy pustymi
wytrzeszczonymi szalami
uparcie waży rdzę
bada jak z prawa z lewa
napiera na nią nicość

a w dzień sądny
cóż po niej

pewnie rozłożą ręce
urzędowo bezradnie
w urzędzie miar i wag

[Roman Bezet]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

No trochę pada, rzeczywiście, gdzieś poprawiłem wierszyk, ale zalało mnie i sam nie wiem gdzie - Twoje młode oczy znajdą tak - czy inaczej?
dyg
b

[Arena Solweig]

Dla mnie ten wiersz to żadna rzecz chwiejna, przeciwnie, dobrze wyważona. Znowu frazeologicznie na szali z dwóch stron sprawiedliwie. Kto Ci tak dopiekł w tej administracji, że grozisz sądnym dniem. Pozdrawiam serdecznie Arena

PS Gdyby nie tu czasami jakiś ślad, pomyślałabym, ze Cię zalała praca.

[Witold Marek]

Dzięki :) Chwiejny mój stosunek do tej rzeczy dość świeżej (zwykle zamieszczam nieświeże podgrzane), a uwagi okazały się lgnące, toteż stosuję (w wersji w P), może ktoś doniesie, z jakim skutkiem.