miota się

[ewa birk]

czekają i modlą się, żeby nie dopadło nieszczeście
pod fałdami spódnicy dotykają głowy nienarodzonego dziecka
albo śnią o karierze sekretarki-referentki, ślinią barwne okładki
wyrywają strony

dotykają szyb palcami lepkimi od soku malin
- nie jest pewien może myślała, że był gotowy
dziewczyny tu ani ładne, ani brzydkie. hałaśliwie zatykają usta
most chwiejny od kroków nocą. migają światła jak teledyski
w każdym oknie kłócą się miłość z przyzwyczajeniem
- szeptała, mogliby wyjechać


obok lasu splątane ścieżki. coraz częściej zamyślał się
i dziwnie poruszał głową, pod powiekami mdły obraz z dzieciństwa
biegnący kogut bez głowy ( wmówił sobie, że to naturalne )
zwierzęta mogą tak biec, bo bardzo chcą żyć
postanowił - nie będzie jadł rosołu
ucieknie

[Roman Bezet]

Jakieś takie niekoherentne ;)
"obok lasu splątane ścieżki." - prawie, że ścieżki losu mi się odczytały.
"w każdym oknie kłócą się miłość z przyzwyczajeniem
- szeptała, mogliby wyjechać " - czy szeptała: "mogliby wyjechać"? czy to, co wcześniej (jak sugeruje użycie myślnika)?
Pierwsza zwrotka ma jakiś klimat o posmaku satyrycznym, druga to erotyka nieliryczna z lekkim wyrachowaniem, trzecia - maligniasta. Dla mnie to żadna historia, a jako obrazek chwilowego 'zapętlenia' bohatera - zbyt rozwlekły, żeby wywrzeć wrażenie. Coś w nim jednak jest - może warto trochę posiedzieć nad lepszym efektem?
pzdr. b