Brzegiem życia

[Patryk]

Idę niepotrzebny nikomu, gdzieś za kraniec drogi
tam gdzie nikt nie zobaczy łez, nie wyczyta skarg
i w trwającej po mnie ciszy, ktoś kiedyś wspomni
że wlokące się poboczem życie, zabił czyjś strach

Za rozwartym niebem skryję przeszłość byle jaką
jeżeli nie stwierdzisz miłości dla mojego istnienia
i duch mój pokłoni się tańczącym białym płatkom
pod kołem pędzącego czasu zginą moje marzenia

W przejściu nonsensu na autostradę ślepego losu
potrącony mgłą zapomnienia, umieram jako tako
choć widzę i słyszę Twój oddech, gdzieś w mroku
złamaną nadzieją już nie wstrzymam biegu tacho

W brzegu ubogiego życia, słychać jest tylko ciszę
tam nie rani przyszłość już nie boli przeznaczenie
serce na drżących ustach ostatnią skargą milknie
a niemy wzrok zasypia w oczach, za koła cieniem

[M._Krzywak]

Forma może i ujdzie - ale czy ten tekst to "gorzkie żale" ???
plus kwiatek - umieram jako-tako.
Nie super.
Pozdrawiam.