łupina

[Monikaaa]

Rzuć we mnie kamieniem
nie obchodzi mnie to
niech cialo zbroczy sie krwią
dusza nie będzie wtedy cierpieć sama
cała w mroku mam światło
wystarczy cichy śpiew ptaka
i odnajdę dobre myśli
mgła rozproszy się w jednej chwili
wtedy znów przestane dostrzegać rzeczywistość

jak ziarno piasku w wichurze
unosze się i upadam
trzeszczę pod Twoim butem
choć mnie tam nie dostrzegasz
jestem przy Tobie
zapach rumianku wypelnia powietrze
to mi wystarczy
by dalej być okruchem w wietrze...

[Dark Y]

wiara, nadzieja i miłość...
ucieczka od bólu psychicznego w fizuczny...

ja jestem na tak :)

pzdr, Y

[Zielony promyczek]

Podoba mi się, choć nie jest to lekki i łatwy wiersz, dostrzegam światełko nadziei. Tylko ten rym na końcu, niepotrzebny...

[Stefan_Rewiński]

Malarze nie rzucają kamieniami Monikoo, ale w Twoim wierszu uchodzi. Pozdrawiam. Stefan.

[Monikaaa]

Dzięki za waszą uwagę i światełko nadzieii;)