Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

ona pisała, że jej majtki spadają
ze strachu. Tak było dla was lepiej
pobudzać nieodpowiedzialność i luźne
języki wiszące nad twarzą. Chowała się
w prześcieradle ( no popatrz jaka wstydliwa),
udając ślepą jaszczurkę wbijała krzywe
zęby w powietrze. Miała zapewne skórę
jak styropian, nie rozumiem tego zachwytu
nad skorupą dojrzałości. Tam musi być mokro
i to nie jest miejsce dla ciebie. Tak dużo wody
ciągnie z sobą nowe pokolenie. Jeszcze nas nie
stać na zdradę. Połóż się na moich małych
piersiach i ciesz się, że mleko znasz
tylko z reklamy.

Opublikowano

'jej duch ze wzmocnioną pocałunkiem młodością
kładzie się z powrotem w jej ciało
tak nagie że nie widać na nim żadnych słów
i tą mroczną zaporą stara kobieta chroni cię młodzieńcze
od zetknięcia z tajemnicą starości.'
pozdrawiam ciepło

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


mi się podoba ten tekst z jajem i mlekiem jest choć właśnie ta końcówka mi nie podchodzi
a zastanawiaja mie jeszcze lużne języki nad twarzą?(może małe wyjsąnienie). reszta urodziwa jak autorka.hhihiih. pozdr. d.s

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Maciek.J Łyna Dopiszę- myślę że nie przetrwa, bo nawet historii nie znają jej mieszkańcy- jak powielane stereotypy. To smutne, ale tak sądzę
    • @Berenika97 Przeczytałam z wielkim zainteresowaniem. Twoje opowiadanie „Dwa światy” ma w sobie coś z cichego pomostu między przeszłością a teraźniejszością - prowadzonego mądrą ręką nauczycielki historii, ale też sercem osoby wrażliwej. Widać w nim nie tylko Twoją wiedzę, ale i intuicję. Pięknie uchwyciłaś moment, w którym prywatne spotyka się z historycznym. Bardzo podoba mi się zabieg dwóch perspektyw: Moniki i Wolfganga. To dwa spojrzenia nie tylko z różnych krajów, ale też z różnych emocji. Ona - nieco zakompleksiona, ale otwarta, z własnym dziedzictwem wojennym. On - wycofany, trochę zaskoczony Polską, ale niesie swoje rodzinne brzemię i widać, że to nie jest dla niego wycieczka turystyczna, tylko wewnętrzna podróż. Piękne jest też to, że ich spotkanie nie jest ani banalnym „romansem”, ani naiwną próbą pojednania - tylko delikatnym zetknięciem dwóch światów, które nie znają się do końca, ale już nie są sobie obce. Dialogi są bardzo naturalne, a opisy sytuacyjne i psychologiczne, subtelne. Czuć w nich tło historii, ale nie są nim przytłoczone. To ogromna zaleta. Wielkie brawa, czekam na kolejną część. I bardzo dziękuję Ci za tę opowieść.
    • Wzruszające strofy i Warmii, której dzisiaj takiej już nie ma.Ale dzięki twojej Poezji przetrwa i oby tak się stało . @Maciek.J Wzruszające strofy i Warmii, której dzisiaj takiej już nie ma.Ale dzięki twojej Poezji przetrwa i oby tak się stało . Czy ten piękny obraz w twoim awatarze to Łyna czy Limajno ?
    • Kupują (modele) szkieletów ludzkich.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...