''zmartwychwstanie'' marzeń

[piotr mały]

Żyjąć w półmroku nie widziałem
jasnych kolorów-niemal oślepłem
gdy ujrzałem biel ...
opowiadali ! -sądziłem ,że to kłamstwa,
do dnia gdy cię ujrzałem jak
przybyłaś-niczym niż głęboki
wypeniając się nad ziemią
zaschniętych marzeń by móc je
ożywić jak wiosna drzewko jabłoni
skrapiając je deszczem optymizmu

dziękuję ci za to i proszę -zostań
Biały Kruku!




(mam prośbę-wierszyk ten odnosi się do przyjaźni i jest podziękowaniem dla dobrej przjaciółki więc proszę go nie traktować jako wiersza odnoszącego się do miłości)

[Tali Maciej]

nagromadzenie czasowników w początkej części strasznie wygląda, prawie każdy wers jest na taki zabiegu zbudowany, źle się to czyta, poprostu mdłe się to staje

a co do treści to taka beznamiętność, czyli przeczytałem zapomniałem


pozdrawiam